Het is al lang kritiek op Micro Four Thirds dat de beelden die zijn gemaakt met kleinere sensoren onmogelijk te vergelijken zijn met die van full-frame rivalen. Maar hier is het ding: de Olympus OM-D E-M1X kan grotere bestanden produceren dan een Canon 5DS / R. Grotere bestanden dan een Nikon D850. In feite kan het niet alleen grotere bestanden produceren dan welke full-frame camera dan ook, het kan ook grotere bestanden produceren dan de huidige middenformaat camera's van Fuji en Leica.
Onder de vele trucs heeft het nieuwste systeem van Olympus een verbeterde High Res Shot-modus die 80 MP-beelden kan vastleggen. En als dat het verhaal niet overstemt dat Micro Four Thirds niet zo capabel is als full-frame, dan zijn de enorme hoeveelheid andere functies die in deze opmerkelijke camera zijn verpakt, net zo geschikt om te praten.
In plaats van een directe vervanging voor het vlaggenschip Olympus OM-D E-M1 Mark II (gelanceerd in december 2016), noemt het bedrijf de E-M1X "vlaggenschip opnieuw ontworpen". Het is van binnen en van buiten opnieuw ontworpen om te voldoen aan de eisen van professionele fotografie, met als duidelijkste verschil een ergonomisch verschil. De camera heeft een geïntegreerde verticale handgreep en draaiknoppen, evenals twee joysticks en C-lock-hendel - allemaal nieuwe kenmerken van Olympus-ontwerpgevoeligheden, waardoor de body dezelfde professionele vormfactor heeft als de Canon EOS-1D X en Nikon D5.
Opmerking: hoewel een aantal van onze voorbeeldfoto's is gemaakt met pre-productiefirmware, zijn onze laboratoriumtests uitgevoerd met een in de detailhandel verpakte camera.
Olympus OM-D E-M1X: specificaties
• Sensor: 20,4 MP vier derde live MOS
• Beeldprocessor: 2x TruePic VIII
• AF-punten: 121 cross-type on-chip fasedetectie
• ikSO bereik: Laag tot 25.600 (ISO200-basis)
• Max. Afbeeldingsgrootte: 7.776 x 10.368
• Meetmodi: ESP, spot, centrum gewogen, highlight, schaduw
• Video: C4K bij 24 fps, 4K bij 30 fps, 1080p bij 120 fps
• Zoeker: EVF, 2,36m dots, 0,84x mag
• Geheugenkaart: 2x UHS-II SD
• LCD: Volledig beweegbaar touchscreen van 3 inch, 1037K dots
• Max. Uitbarsting: 60 fps
• Connectiviteit: Wi-Fi, Bluetooth
• Grootte: 144,4 mm x 146,8 mm x 75,4 mm (alleen behuizing)
• Gewicht: 849 g (alleen behuizing; 997 g met 2x batterijen en 2x SD-kaarten)
80 MP opname met hoge resolutie
De E-M1X verdubbelt letterlijk de kracht van de Mark II, met een paar TruePic VIII-processors om een serieuze rekenkracht te bieden, en dit is wat de verbeterde High Res-modi aandrijft. Met dezelfde sensorverschuivingsmethode als het vorige model levert het nu 80 MP-beelden op wanneer de camera op een statief is bevestigd. Er is echter een geheel nieuwe technologie in verwerkt; door tot 16 opnamen te maken, met behulp van de tweede processor om de stabilisatie daartussen in evenwicht te brengen, biedt de E-M1X ook de mogelijkheid om vanuit de hand 50 MP-beelden vast te leggen.
Dit is een absolute game-wisselaar. De 80 MP-bestanden (niet weergegeven als jpg.webps, maar als 7.776 x 10.368 Raw-bestanden van Olympus) zijn verbluffend gedetailleerd en bieden een gemiddelde resolutie voor het fotograferen van statische onderwerpen. De 50 MP handheld-bestanden zijn echter aantoonbaar nog indrukwekkender. Jij en je onderwerp hoeven niet langer absoluut stil te zijn, waardoor dit een optie is voor alles, van portretten tot straatfotografie. Het verwerken van afbeeldingen duurt ongeveer tien seconden, dus de trigger-happy zal langzamer moeten gaan, maar weloverwogen schutters zullen verliefd worden op High Res Shot.
Dubbele TruePic VIII-processors
De dubbele processors drijven ook het nieuwe intelligente autofocussysteem voor onderwerpdetectie aan. Met behulp van 10.000 referentiebeelden per onderwerp hebben de ingenieurs van Olympus een formidabel AI-programma gebouwd dat autosporten, vliegtuigen en treinen automatisch kan volgen. Met de opnieuw ontworpen slimme AF kunt u ook de vorm, grootte en rangschikking van de 122 kruistypepunten aanpassen, met behulp van een programmeerbaar rastersysteem waarmee u uw eigen Tetris-achtige focuspatronen kunt bouwen.
Er zijn nog veel meer slimme trucs mogelijk gemaakt door de verdubbelde verwerkingskracht. Een van de meest intrigerende is de Live ND-functie, die langzame sluitertijdeffecten bevat zonder dat externe ND-filters nodig zijn. Hierdoor kunt u tot 5 stops van een langzame sluitereffect toepassen, dat door de zoeker of op het touchscreen kan worden bekeken terwijl u de opname maakt, zodat u een live simulatie van uw wazige waterval of fluweelzachte golven eerder kunt zien. je klikt op de trekker.
7,5 EV-stops beeldstabilisatie
Misschien wel het meest indrukwekkend is de beeldstabilisatie in het lichaam. Olympus werd al beschouwd als de marktleider op dit gebied en werkte samen met Epson om een nieuwe gyroscoop en algoritme te ontwikkelen dat bijna vijf keer nauwkeuriger cameratrillingen kan detecteren. Dit geeft de E-M1X een verbazingwekkende beeldstabilisatie van 7,5 stops met sluitertijden in combinatie met compatibele lenzen in de Sync-IS-modus - een volledige stop meer dan die van de E-M1 Mark II. (Met niet-Sync-IS-lenzen behoudt het de rotsvaste 5-stops stabilisatie van Olympus.)
Het hebben van zo'n krachtige stabilisatie is een zegen voor videografen, met drie opties voor bewegingscompensatie. De E-M1X kan opnemen in Cinema 4K met 24 fps, 4K tot 30 fps en 1080p met 120 fps, en ondersteunt nu logopnamen met het OM-Log400-profiel, wat veel flexibiliteit biedt voor postproductie en kleurcorrectie. Het is misschien niet helemaal de kroon van de Panasonic GH5 in de video-inzet, maar het is een zeer solide reeks functies voor een foto-eerste camera.
De E-M1X integreert ook de veldsensorsystemen van Olympus ’Tough-lijn van weerbestendige en actiecamera's. Dit omvat een GPS, barometer, kompas, temperatuursensor en manometer, die vrijwel elk detail van de locatie en omstandigheden waar uw foto's zijn gemaakt, kan vastleggen. Meer dan alleen opgeblazen EXIF-gegevens, kan informatie zoals hoogte en camerarichting enorm nuttig zijn voor serieuze buitensporters die hun afbeeldingen catalogiseren.
Olympus OM-D E-M1X: bouwen en hanteren
Aangezien Olympus van oudsher Micro Four Thirds-camera's produceert die zo compact mogelijk zijn, is het even schrikken om de E-M1X voor het eerst op te pikken. In feite is hij qua grootte bijna identiek aan een E-M1 Mark II met de batterijgreep eraan, maar hij voelt nog steeds onverwacht groot, maar alleen op dezelfde manier als een Canon EOS-1D X doet nadat je een 5D hebt gebruikt. En dat is de sleutel: de E-M1X is groot voor een Olympus-camera, maar vergeleken met rivalen in zijn klasse, zoals de 1D X (die twee keer zo zwaar is), is hij nog steeds compact en erg licht - vooral als je de lichtere lenzen bevestigt.
De E-M1X is gebouwd om te combineren met Olympus 'lijn Pro-lenzen - de f / 1.2 prime-lenzen met hun "gevederde bokeh", de formidabele f / 2.8 zoomlenzen, en in het bijzonder de 12-100 mm f / 4 (24-200 mm equivalent ), 300 mm f / 4 (600 mm equivalent) en de aanstaande 150-400 mm f / 4.5 (met een ingebouwde teleconverter die het bereik vergroot tot 1000 mm, waardoor dit een equivalent van 2000 mm is). Deze balanceren prachtig op de grotere body, en de laatste drie profiteren van de Sync-IS 7,5 stops stabilisatie.
De wijzerplaten zijn nu verzonken in de behuizing, in plaats van te worden blootgesteld zoals ze waren op de E-M1 Mark II. Ze voelen net zo stevig en responsief aan als voorheen, maar door ingebed te zijn, zijn ze beter beschermd en minder vatbaar voor onbedoeld stoten of bewegen. De verticale handgreep heeft een eigen draaiknop en sluiter, evenals een tweede joystick. Als u hierop klikt, worden uw AF-punten opnieuw gecentreerd, hoewel de camera zo kan worden ingesteld dat uw AF-punt terugkeert naar een standaardpositie wanneer u het lichaam heroriënteert - een zeer welkome functie.
Je focuspunt kan nog steeds worden verplaatst door het touchscreen te slepen terwijl je door de zoeker fotografeert, maar de toevoeging van de joysticks is een zegen voor ervaren Olympus-fotografen - net als de speciale ISO-knop die nu bovenaan zit. Een andere wijziging aan de bovenkant is op de draaiknop, waar de iAuto en Art Filters zijn verwijderd, aangezien dit geen functies zijn waar professionals zo'n prominente toegang toe nodig hebben. Ze zijn vervangen door Bulb-modus, waardoor Olympus 'schitterende lange-belichtingsmodi naar voren komen.
De robuustheid van deze camera mag gezien worden. Olympus beweert dat de E-M1X 's werelds beste vorst-, water- en stofdichtheid biedt. Inderdaad, een nieuw supersonisch golffilter oscilleert met meer dan 30.000 keer per seconde om stof te verwijderen, waardoor de kans dat deeltjes een beeld bederven met een factor 10 wordt verminderd. De levensduur van de sluiter wordt geschat op 400.000 activeringen, wat betekent dat dit echt een camera is die is gebouwd om laatste.
Het beschermende luik op de dubbele batterijcartridge is toepasselijk geïnspireerd op de Tough-camera's. Het bevat twee BLH-1-batterijen (dezelfde als de Mark II), die goed zijn voor 2.580 opnamen. Het duurt slechts twee uur om beide batterijen volledig op te laden, en ja, je kunt ze allebei in de camera opladen met een USB-kabel.
Olympus heeft ook geluisterd naar de feedback over zijn beruchte labyrintische menu's en heeft een ingenieuze oplossing geboden: u kunt nu uw eigen menu's maken. Met de My Menu-functie kunt u maximaal vijf van uw eigen menu's aanpassen, elk met dertig verschillende functies - houd gewoon de opnameknop ingedrukt en druk op OK om een functie in uw gegeven My Menu-vak te plaatsen.
Olympus OM-D E-M1X: prestaties
De E-M1X voelt aan als een goed gemaakt stuk gereedschap en de beelden die hij produceert zijn fantastisch. Zoals bij alle Micro Four Thirds-behuizingen, wil je je ISO zo laag mogelijk houden (hoewel je met het voordeel van zo'n krachtige IBIS de ISO niet zo agressief hoeft te pushen als bij een DSLR), maar bestanden zijn scherp en behouden veel details in de schaduwen en hooglichten. De extra punch van die tweede processor levert het best-in-test dynamische bereik op (zie 'Labtests' hieronder), en als je met deze camera fotografeert, voel je de brute snelheid en kracht die binnen handbereik is.
De E-M1X behoudt dezelfde zinderende prestaties als de Mark II, volledig gericht op de behoeften van natuur- en sportfotografen. Het beschikt over 60 fps raw burst-opnamen met vergrendelde AF, 18 fps burst met AF-tracking en de fantastische Pro Capture-modus die 35 frames opneemt - inclusief de 15 frames voordat je de sluiterknop volledig indrukt, zodat je dat cruciale moment niet mist door een haar te zijn te laat op de trekking - nu zonder enige black-out tussen frames.
Die specificaties zijn aanzienlijk versterkt door de nieuwe AF-systemen. Hoewel de C-AF-tracking van de Mark II in bepaalde situaties inconsistent kan zijn (hoewel de standaard C-AF-modus buitengewoon betrouwbaar blijft), lijkt de intelligente onderwerp-tracking van de E-M1X een echte game-wisselaar voor actiefotografie te worden. Onze tests met het volgen van auto's en treinen hebben aangetoond dat de camera een uitstekende hand is in het herkennen, volgen en scherpstellen van bewegende voertuigen. Het is een ongelooflijk opwindende technologie en we kunnen niet wachten om te zien welke toekomstige ontwikkelingen er in het verschiet liggen.
Het kunnen aanpassen van de vorm, grootte en groepering van de fasedetectie-AF-punten is een andere geweldige innovatie. Als je bijvoorbeeld drie giraffen fotografeert die naar je toe lopen, kun je je punten clusteren in drie lange, dunne verticale groepen, zodat de camera precies weet waarop hij moet scherpstellen. U kunt deze aangepaste doelmodi opslaan en snel openen door simpelweg op de joystick te klikken en aan de draaiknop aan de voorzijde te draaien, zodat u snel kunt schakelen zonder dat uw oog de zoeker verlaat. Net als al het andere aan de E-M1X, is het echt slimme dingen.
Er zal kritiek zijn op enkele aspecten van de camera. Het feit dat de E-M1X dezelfde 20,4 MP-sensor gebruikt als de E-M1 Mark II, mag er niet echt tegen worden geteld, aangezien dit een herhaling is van het vorige model, maar het kan de moeite waard zijn om in gedachten te houden als u verwacht uw £ 2.799 om u de meest geavanceerde sensor te kopen (hoewel in alle opzichten, aangezien deze "dezelfde oude" sensor nu 80 MP-beelden levert, is het in feite een nieuwe).
Een andere kritiek is wellicht de elektronische zoeker en de keuze van Olympus voor zijn traditionele LED van 2,36 miljoen pixels in plaats van een LED- of OLED-scherm met een hogere resolutie. Voor de prijs was modernere technologie (zelfs een stijging van 3,6 miljoen dots, a la Panasonic) misschien leuk geweest, maar nogmaals - dit is een vernieuwing van de E-M1 Mark II, dus dezelfde basistechnologie is voor wordt verwacht. En de elektronische zoeker heeft onze mogelijkheid om foto's te maken of te bekijken niet één keer belemmerd; het werkte briljant in de E-M1 Mark II, en het werkt niet minder goed, simpelweg omdat het niet meer zo nieuw is als het ooit was.
Een terechte kritiek kan worden geuit op de scherptediepte, wat simpelweg een van de op fysica gebaseerde beperkingen van het Micro Four Thirds-formaat is. De kleinere sensor heeft een 2x cropfactor, dus net zoals je de brandpuntsafstand verdubbelt om een full frame equivalent te krijgen, verdubbel je de scherptediepte zoals bepaald door het diafragma. Dus een opname gemaakt met f / 1.4 op een Micro Four Thirds-lens heeft dezelfde scherptediepte als een opname met f / 2.8 op een vergelijkbare full-frame lens.
Kortom, uw foto's hebben relatief minder achtergrondonscherpte. En het is aan jou om te beslissen of de verdienste van een foto uitsluitend wordt bepaald door hoe wazig de achtergrond is. Maar voor wat het waard is, hier is een typische foto die we hebben gemaakt met de E-M1X - de achtergrond ziet er wazig genoeg uit voor ons, en is zeker net zo wazig als alles wat we hebben gemaakt met een full-frame camera, maar als er minder scherptediepte is is een dealbreaker voor u, dan is het de moeite waard om in gedachten te houden.
Olympus OM-D E-M1X: laboratoriumtests
Resolutie:
De E-M1X kan de onbewerkte bestandsscherpte van Canon en Nikon in onze laboratoriumtests niet helemaal evenaren, maar schakel over naar de verbluffende High Res Shot-modus en de Olympus scoort gemakkelijk 40 tot ISO 400 en zakt slechts naar 34 bij de instelling ISO 1600 limiet.
Signaal-ruis:
Beeldruis is iets beter zichtbaar bij lagere gevoeligheden dan in de opnames van Canon en Panasonic, maar de E-M1X wint terrein bij ISO 3200 en produceert de schoonste beelden van allemaal bij ISO 25.600.
Dynamisch bereik:
Olympus heeft de E-M1X duidelijk afgesteld om het best mogelijke dynamische bereik te geven. Hoewel de Canon er een close race van maakt, heerst de nieuwe Olympus op bijna alle gevoeligheden en is hij bijzonder sterk tot ISO 3200.
Olympus OM-D E-M1X: oordeel
In een branche waar innovatie vaak beperkt is tot ‘meer megapixels’, heeft deze camera meer briljante nieuwe functies dan we in lange tijd hebben gezien. Als de grootte geen factor is, is dit ongetwijfeld de ultieme Micro Four Thirds-camera. En als je het verhaal over de sensorgrootte negeert, is dit misschien wel de ultieme spiegelloze camera, punt uit.
Sommigen zullen ongetwijfeld terugdeinzen voor de prijs "voor een Micro Four Thirds-camera", maar als je bedenkt wat deze body allemaal doet - en alle dingen waartoe geen enkele andere camera in staat is - lijkt de adviesprijs van £ 2.799 behoorlijk gerechtvaardigd.
Net als zijn voorganger is de Olympus OM-D E-M1X (samen met zijn lenzen) een fractie van de grootte, het gewicht en de prijs van professionele DSLR-tegenhangers. Het heeft meer megapixels, kan middelgrote beelden opnemen, heeft snellere burst-snelheden, ongeëvenaarde beeldstabilisatie, robuustere weersbestendigheid… zijn specificaties blazen de professionele lichamen uit het water en het biedt meer functies dan welke andere spiegelloze camera dan ook.
Het is een zeer niche, pro-georiënteerde camera, maar professionele fotografen hebben een serieuze nieuwe kanshebber te overwegen. En Olympus heeft zojuist bewezen dat Micro Four Thirds er is om te blijven.
Rivaliserende camera's
Canon EOS-1D X Mark II
De 1D X is de tool bij uitstek voor veel professionals, maar hij is bijna twee keer zo duur en anderhalf keer zo zwaar als de E-M1X, zonder stabilisatie, langzamere burst-snelheden, minder functionaliteit en minder megapixels (20,2 naar de Oly's 20.4).
Nikon D5
Net als de Canon 1D X biedt de Nikon betere ISO-prestaties dan de E-M1X (hoewel je niet echt hoge ISO's hoeft te gebruiken met beeldstabilisatie), maar hij mist ook een elektronische zoeker of een scherm dat op enigerlei wijze beweegt.
Panasonic Lumix GH5
Hoewel het geen professionele behuizing is, is de doorbraak van Panasonic GH5 een formidabele hybride camera waarvan de videospecificaties het de voorkeursoptie voor veel videografen maakten. Het heeft in dit opzicht nog steeds een lichte voorsprong, maar de E-M1X is dichtbij.