Panasonic Lumix LX100 II recensie

Hoewel we dol zijn op de Panasonic Lumix LX100, dateert hij uit 2014, wat lang geleden is in termen van camera-ontwikkeling. Dus we zijn natuurlijk heel blij dat Panasonic een update heeft geïntroduceerd, de Lumix LX100 II. En Panasonic heeft vastgehouden aan een winnende formule die een uitstekende Leica DC Vario-Summilux 24-75 mm (equivalent) f1.7-2.8-lens combineert met een multi-aspect Four-Thirds-sensor, in een compacte behuizing met een elektronische zoeker.

De belangrijkste verandering die de nieuwe camera met zich meebrengt, is de sensor. Dit is opgewaardeerd van een 16 MP-chip in de Mark I naar een 21,77 MP-sensor in de Mark II-camera. Net als voorheen werkt deze sensor als een apparaat met meerdere beeldverhoudingen, wat betekent dat hij eigenlijk groter is dan vereist is voor een van de beschikbare beeldverhoudingen. Als gevolg hiervan bestaan ​​de grootste afbeeldingen uit 17 miljoen pixels, tegenover 12 miljoen pixels met de originele LX100. Dit draagt ​​bij aan zijn aantrekkingskracht als mogelijk een van de beste reiscamera's die er momenteel zijn voor ervaren fotografen.

Zie ook: Beste Panasonic-camera's van 2022-2023

Om fotografen te helpen meer gebruik te maken van de multi-aspectkarakteristiek van de sensor, is er een schakelaar op de lenscilinder waarmee u snel kunt wisselen tussen opnamen in de verhouding 3: 2, 16: 9, 1: 1 en 4: 3. Dit is een goede aanwijzing om de beeldverhouding in de opnamefase te overwegen in plaats van bij het verwerken van afbeeldingen. In feite is het gunstig om dit te doen, aangezien in Adobe Camera Raw de RAW-bestanden alleen de gegevens bevatten van de beeldverhouding waarin ze zijn vastgelegd. Dit betekent dat eventuele wijzigingen in het aspect na het vastleggen in die afbeelding worden bijgesneden. Met de instellingen voor de hoogte-breedteverhouding van andere camera's is het meestal mogelijk om het beeld van de hele sensor te zien.

Panasonic heeft voor de LX100 II een zeer vergelijkbare, zo niet dezelfde body gebruikt als voor de originele camera. Het voelt hoogwaardig aan met metalen wijzerplaten en slanke, maar effectieve grepen. De traditionele belichtingsregelingen zijn er ook, met sluitertijd- en belichtingscompensatieknoppen op de bovenplaat en een diafragmaring op de lens. Naast specifieke waarden hebben de diafragmaring en de sluitertijdknop beide een ‘A’ voor automatische instellingen. Dit betekent dat u naast handmatige belichting de LX100 II kunt instellen om te werken in de diafragmaprioriteit, sluitertijdvoorkeuze en belichtingsprogramma. De gevoeligheidsopties (ISO) zijn toegankelijk door op de navigatieknop omhoog of de Quick Menu-knop te drukken. Er is ook een knop op de bovenplaat om de Intelligent Auto-modus (iAuto) te activeren als u dat wilt. We hebben vastgesteld dat deze knop per ongeluk kan worden ingedrukt.

Hoewel Panasonic het scherm van de LX100 II aanraakgevoelig heeft gemaakt, is het teleurstellend dat het vastzit aan een vast scherm. De LX100 II nodigt je uit om creatief te zijn met je fotografie, maar het vaste scherm biedt geen hulp bij het fotograferen vanuit creatieve hoeken. Afgezien van dat probleem, biedt het scherm een ​​goed zicht in vrijwel alle zonnestralen en reageert het op aanraking. Het is geweldig dat zowel het hoofdmenu als het snelmenu compatibel zijn met aanraakbediening.

Er is ook een elektronische zoeker ingebouwd en hoewel hij met 0,38 inch misschien vrij klein is, is hij gedetailleerd en erg handig, en stelt hij je in staat om op het beeld te focussen op een manier die een scherm niet kan.

Prestatie

De combinatie van een grote sensor (in compact camera termen) en het voortreffelijke
Dankzij de Leica-lens kan de Panasonic LX100 II beelden vastleggen met een hoog detailniveau. Dit detail blijft goed behouden tot ongeveer ISO 3200, hoewel beelden die met deze waarde zijn gemaakt, niet bijzonder goed reageren op opheldering na de opname.

In de standaardinstellingen heeft de LX100 II ook de neiging om aangename, natuurlijke kleuren te produceren. En als u zwart-witafbeeldingen wilt maken, doen de fotostijlen L. Monochrome en L. Monochrome D het goed. In veel gevallen is het mogelijk om afbeeldingen te maken die klaar zijn om in de camera te delen, dus het is fijn om ingebouwde Bluetooth- en Wi-Fi-connectiviteit te hebben. We vonden het Auto Transfer-systeem een ​​beetje onhandig, maar het doet zijn werk.

De 10 beste digitale compactcamera's
De beste reiscamera's

Interessante artikelen...