Toen het in 2013 voor het eerst werd geïntroduceerd, veranderde de originele A7 van Sony een grote game-wisselaar: een volformaat sensor in een camera met verwisselbare lens werd geperst die kleiner was dan een typische DSLR van die tijd, vooral het soort DSLR dat door professionals wordt gehanteerd.
Ook nieuw en ongebruikelijk op het moment dat het werd uitgebracht, was dat deze nieuwe serie Sony-camera's de kleinere Sony E-mount heeft overgenomen die voor het eerst werd gebruikt voor de nu beëindigde 'NEX'-serie compacte systeemcamera's van het merk. Door zowel hoge kwaliteit als het gemak van draagbaarheid en bruikbaarheid te bieden, is het niet zo verwonderlijk dat de A7 en zijn opeenvolgende Mark II en Mark III broers en zussen steeds meer in de smaak vallen bij zowel fotoliefhebbers als professionals.
Nu zijn we bezig met tweede en zelfs derde generatie iteraties van de originele Alpha A7, maar alle drie de versies worden nog steeds naast elkaar verkocht. De nieuwste Mark III-versie is de meest geavanceerde, maar de originele A7 is nu agressief geprijsd en een verleidelijke oppositie - en wordt vaak verder verdisconteerd met cashback-deals of Black Friday-camera-deals.
We vonden het tijd dat we de balans opmaakten van hoe ze zich met elkaar verhouden in termen van hun functiesets, zodat u kunt beslissen welk van het trio het beste past bij uw eigen creatieve of professionele behoeften. Lees vooruit voor meer informatie …
Sony A7 vs A7 II vs A7 III: sensor en processor
- Sony A7: Full-frame (35,6 x 23,9 mm) Exmor CMOS, 24,3 MP effectief
- Sony A7 II: Full-frame (35,9 x 23,9 mm) Exmor CMOS, 24,3 MP effectief
- Sony A7 III: Full-frame (35,6 x 23,8 mm) Exmor R CMOS, 24,2 MP effectief
Alle drie de laatste modellen zijn voorzien van full-frame sensoren - het oorspronkelijke verkoopargument van de serie - met een respectabele resolutie van 24 effectieve megapixels per stuk en afbeeldingen gepresenteerd in een beeldverhouding van 3: 2. Dat is iets dat ongewijzigd is gebleven sinds de oorspronkelijke lancering van de A7. Met dit eerste model en zijn opvolgers beloofde Sony niet alleen een hoge resolutie, maar ook een hoge gevoeligheid en een extreem dynamisch bereik, met weinig ruis en toch maximale details op de koop toe. Zelfs in de A7 is de sensor getrouwd met de nieuwste generatie Bionz X-processor, de combinatie helpt realistische kleuren en snelle burst-opname te leveren.
De groter dan gemiddelde chip heeft niet alleen voordelen voor het vastleggen van foto's - waardoor beelden groot kunnen worden uitvergroot zonder merkbaar detailverlies - maar ook voor video. Bovendien is een effectieve resolutie van 24,3 MP nog steeds zeer respectabel / werkbaar zo'n vijf of zes jaar na de aankondiging van de A7, en vrijwel wat we nog steeds zouden verwachten van een camera van zijn klasse en prijs. In termen van aangeboden lichtgevoeligheid is het bereik het equivalent van ISO200-25600 voor tot Full HD-video en ISO100-25600 voor foto's, indien gewenst uitbreidbaar tot ISO50.
De A7 II was ondertussen opmerkelijk bij de lancering vanwege de claim dat het 's werelds eerste full-frame spiegelloze camera was met vijfassige beeldstabilisatie, het equivalent van een 4,5 stap snellere sluitertijd. Opnieuw was de full-frame Exmor CMOS-sensor getrouwd met een Bionz X-processor en de effectieve resolutie was deze keer dezelfde 24,3 megapixels. De ISO-kerngevoeligheid voor dit model is een respectabele ISO50 tot ISO25600, zonder dat uitbreiding nodig is.
Daarentegen lijkt de A7 III het beste vooruitzicht te zijn in termen van prestaties bij weinig licht, met zijn maximale uitgebreide instelling het equivalent van ISO204800, een stijging van een relatief conservatief maximum van ISO51200 voor de oorspronkelijke instellingen, vóór uitbreiding. Op dit model claimde Sony ook dat zijn (destijds) nieuw ontwikkelde sensor met achtergrondverlichting in combinatie met de Bionz X-processor een>
- Sony A7: Lenzen met E-bevestiging van Sony (of oudere A-bevestiging via adapter)
- Sony A7 II: Lenzen met E-bevestiging van Sony (of oudere A-bevestiging via adapter)
- Sony A7 III: Lenzen met E-bevestiging van Sony (of oudere A-bevestiging via adapter)
De E-mount van Sony is oorspronkelijk ontworpen om te werken met zijn compacte spiegelloze systeemcamera's met APS-C-sensor, maar is nu ook gebruikt voor de full-frame A7-serie.
Het is niet verwonderlijk dat de E-mount een kleinere vatting is dan het A-mount-systeem dat wordt gebruikt voor de eerste DSLR's van Sony - de fabrikant zei inderdaad dat de body van de A7 25% kleiner is dan de equivalente DSLR en praktisch de helft van het gewicht - en dus natuurlijk vereiste zijn eigen speciale lenzen.
Gids: beste Sony-lenzen met E-bevestiging en A-bevestiging
Maar hoewel een oudere lens met A-bevestiging niet rechtstreeks op een camera met E-bevestiging kan worden gebruikt, kan deze nog steeds worden gebruikt via een optionele adapter (LA-EA3), waardoor A7-bezitters van welke beschrijving dan ook toegang hebben tot een veel breder scala aan optiek (ongeveer 50+).
Daarnaast zijn er ook adapters en lenzen van derden (dus niet gemaakt door Sony). Bij de bevestiging van deze lenzen, ongeacht de grootte, is het optische beeldstabilisatiesysteem in het lichaam van de A7-serie, met een vijfassige versie geïntroduceerd met het Mark II-model en ook opgenomen in de Mark III.
Bovendien, terwijl de A7 en A7 II beide gebruikmaken van de E-mount en compatibiliteit bieden met lenzen met E-mount, claimt Sony met betrekking tot de nieuwere A7 Mark III een verbeterde montagestijfheid ten opzichte van zijn voorgangers. Het merkt op dat het aantal schroeven waarmee de lensvatting is bevestigd, is verhoogd tot zes om duurzaamheid te garanderen bij het gebruik van zware optica - een duidelijk voordeel gezien de aantrekkingskracht van deze cameraserie voor professionals.
Sony A7 versus A7 II versus A7 III: video
- Sony A7: Full HD-video met maximaal 60 fps
- Sony A7 II: Full HD-video tot 60 fps
- Sony A7 III: 4K UHD-video tot 30 seconden, Full HD (1920 x 1080) tot 120 fps
Alle drie de modellen die momenteel in de A7-serie zitten, bieden niet alleen het voordeel dat ze full-frame foto's maken, maar ook de duidelijke bonus van full-frame video, voor een aantoonbaar verbeterde algehele beeldkwaliteit.
De originele A7 is langer in de tand dan zijn twee opvolgers hier, en biedt Full HD-video met maximaal 60 fps - destijds hypermodern - of gewone clips van 24 fps, beide opgenomen in Sony's lang favoriete AVCHD-formaat, met de alternatieve optie van MPEG4 formaat als u fotografeert met een kleinere resolutie van 1280x720 pixels bij 30 fps. Het feit dat we zowel een elektronische zoeker als een LCD-scherm op de achterkant hebben, is ook een bonus bij het opnemen van video - we hoeven niet anders over te schakelen naar een speciale Live View-modus zoals bij een DSLR met optische zoeker.
Een sprong van mark 1 naar Mark II van de A7 zag de introductie van vijfassige beeldstabilisatie - een extra zegen voor degenen die video-opnamen; zelfs als de videoresolutie nog steeds een maximale Full HD 1920x1080 pixels was. Sony heeft ook de mogelijkheid toegevoegd om op dit model op te nemen in het professionele XAVC S-formaat met hoge bitsnelheid (uiteraard naast AVCHD- en MPEG4-opname), terwijl het verder beeldprofielen, tijdcode-optie en ‘schone’ HDMI-uitvoer biedt. Het kantelbare LCD-scherm op de A7-serie is uiteraard ook een handig hulpmiddel bij het opnemen van video - waardoor meer camerawerk vanuit een hoge of lage hoek mogelijk is.
Degenen die video opnemen op de A7 III hebben eindelijk de mogelijkheid om 4K-video op te nemen. De maker ging echter een beetje verder en suggereerde dat volledige pixeluitlezing zonder binning in 35 mm full frame-modus het mogelijk maakte om 2,4x de gegevens te condenseren die nodig zijn voor 4k-films; waardoor artefacten zoals moiré en ‘rafelingen’ worden geminimaliseerd.
Als het op video aankomt, lijkt het erop dat alle drie onze kanshebbers in staat zijn om de goederen te leveren - hoewel het duidelijk de Mark III is waar je naar wilt streven als je 4K-capaciteit nodig hebt, en een zekere mate van toekomstbestendigheid daarmee.
Sony A7 vs A7 II vs A7 III: AF-systeem
- Sony A7: Hybride AF, 99 fasedetectiepunten, 25 contrastdetectiepunten
- Sony A7 II: Hybride AF, 99 fasedetectiepunten, 25 contrastdetectiepunten
- Sony A7 III: Hybride AF, 693 fasedetectiepunten, 425 contrastdetectiepunten
Zowel Sony's eerste als tweede generatie A7's komen naar ons toe met een 'hybride' autofocussysteem met riem en beugel - wat op dat moment een grote woede was en inderdaad een functie die momenteel nog wordt ontwikkeld. De camera's zijn voorzien van 99 autofocuspunten met fasedetectie en 25 autofocuspunten met fasedetectie om een optimale respons en bovendien nauwkeurigheid te garanderen. Op de originele A7 maakte een flexibele spot-AF-gebiedsinstelling het mogelijk om een klein, middelgroot of groot AF-gebied te vertekenen, om te passen bij de grootte van het onderwerp en ervoor te zorgen dat de camera gefocust bleef op datgene waarop we wilden dat het gefocust bleef .
Gids: De beste lenzen van Sony van 2022-2023
Hoewel de kern-AF-specificatie erg vergelijkbaar kan zijn met de twee oorspronkelijke A7-modellen, is er natuurlijk een verschil in de reactiesnelheid tussen de A7 en A7 Mark II. Wat de A7 II betreft, beweert de fabrikant dat de AF-respons 30% sneller is dan zijn voorganger. Zodra AF is vergrendeld, is het ook in staat om bewegende onderwerpen te volgen en ze theoretisch haarscherp te houden, zoals je zou verwachten van een camera in zijn klasse.
De toonhoogte van Sony's A7 III is dat het dezelfde AF-verbeteringen gebruikt als in het A9-model van zijn maker, waardoor het nauwkeurig onvoorspelbare bewegende onderwerpen kan vastleggen, zoals dansers en dieren in het wild. Er zijn 693 fasedetectiepunten (even responsief bij gebruik van een lens met A-bevestiging via adapter, als bij gebruik van een speciale optiek met E-bevestiging), die ongeveer 93% van de beeldgebieden beslaan, plus 425 dicht opeengepakte AF-punten voor contrastdetectie om de nauwkeurigheid te verbeteren verder.
Nauwkeurigheid wordt geleverd voor opnamen bij weinig licht tot min 3 EV. Er is ook oogdetectie-tracking beschikbaar bij het maken van foto's in de Eye AF-modus, gebruikt in combinatie met de AF-C-modus (auto focus continu). De scherpstelling van het onderwerp kan ook worden geregeld via het achteraanraakscherm van de camera. Kortom, de camera biedt een zeer veelzijdig AF-systeem voor fotografen, en een systeem dat een aanzienlijke sprong vooruit lijkt te zijn ten opzichte van de vorige A7- en A7 II-modellen.
Sony A7 vs A7 II vs A7 III: burst-opnamen (fps)
- Sony A7: 5 fps
- Sony A7 II: 5 fps.
- Sony A7 III: 10 fps met AF / AE-tracking (of 8 fps in liveweergavemodus). Maximaal 177 JPEG.webp's, 89 gecomprimeerde Raw-frames of 40 ongecomprimeerde Raw-frames
Alle Sony A7-series zijn lovenswaardig snelle kanshebbers als het gaat om het vastleggen van beelden; hoewel de burst-snelheid van 5 fps van de originele A7-generatie en zelfs zijn Mark II-opvolger nu wat bescheidener lijkt in het licht van de reacties die door de Mark III kunnen worden bereikt.
Inderdaad, de nieuwere A7 Mark III kan een zeer respectabele 10 fps leveren met autofocus / automatische belichtingstracking, of een lovenswaardige 8 fps in de livebeeldmodus. Voor als u het onderwerp niet wilt afleiden, is er ook een optie voor stil fotograferen; nogmaals, dit is maximaal 10 fps met AF / AE-tracking bij maximale resolutie. De conclusie lijkt te zijn dat als je genoeg porren nodig hebt voor actie- en sportfotografie, de Mark III je eerste keuze moet zijn van de drie camera's.
Sony A7 III vs A7R III vs A7S II: zoeker en LCD
- Sony A7: 0,5 inch, elektronische EVF, 2,36m dots; 3 inch LCD, 921.600 punten
- Sony A7 II: 0,5 inch, elektronische EVF, 2,36m dots; 3 inch LCD, 1.228.800 punten
- Sony A7 III: 0,5 inch XGA OLED EVF 2,36 m dots; 3 inch TFT LCD, 1.440.800 dots
Met een zoeker op ooghoogte die de enthousiaste en professionele fotograaf aantrekt die de voorkeur geven aan de traditionele compositiemethode om de camera tegen één oog te houden, wordt dit op de drie modellen geëvenaard door de handige functie van een kantelbaar LCD-scherm op de achterplaat, als alternatief voor het inlijsten en het bekijken van de opname of video.
In alle opzichten zijn de zoeker en het LCD-scherm op de achterplaat hetzelfde voor de drie camera's, met dezelfde afmetingen, dezelfde of vergelijkbare resolutie en 100% dekking. Het LCD-scherm van de Sony A7 Mark III is ook handig omdat het is voorzien van een aanraakscherm en omdat de kijkhoek kan worden aangepast, met 107 graden omhoog of 41 graden omlaag.
Sony A7 III vs A7R III vs A7S II: Bouw en ontwerp
- Sony A7: 126,9 x 94,4 x 54,8 mm; 474 g (incl. Batterij en kaart)
- Sony A7 II: 126,9 x 95,7 x 59,7 mm; 599 g (incl. Batterij en kaart)
- Sony A7 III: 126,9 x 95,6 x 73 mm; 650 g (incl. Batterij en kaart)
Sony probeerde een statement te maken toen het de originele A7 uitbracht - namelijk dat we een ‘professionele’ camera konden hebben die resultaten gaf die vergelijkbaar zijn met een full-frame DSLR tegen een fractie van het volume en het gewicht van het equivalente model. Dus de A7 kwam met beweringen dat hij 25% minder omvangrijk was dan vergelijkbare DSLR's, terwijl hij ook veel lichter was. Een deel hiervan was te danken aan de constructie van een magnesiumlegering, die een lichaamsgewicht van 474 g leverde met geplaatste batterij en kaart. Dit is niet alleen de helft van het gewicht van veel DSLR's, maar ook lichter (al was het maar iets meer dan 100 gram) dan de A7 II- en A7 III-modellen die erop volgden.
Het is niet verwonderlijk, gezien de klasse van camera en prijskaartje, dat de A7 II opnieuw een magnesiumlegering heeft die zowel stijf als relatief licht is. De vorm en hoogte van de cameragreep waren ook verfijnd op dit model, net als de bediening van de ontspanknop en draaiknoppen - waarbij de eerste naar voren is verschoven om intuïtiever te fotograferen en, in theorie, minder cameratrillingen.
Sony suggereert dat de A7 III ook een zeer duurzame constructie biedt, met weerstand tegen natte of stoffige omstandigheden (waarbij alle belangrijke knoppen en wijzerplaten zijn verzegeld om elke mogelijkheid van toegang tot een minimum te beperken). Wederom zijn de boven- en frontplaten vervaardigd uit een sterke magnesiumlegering over een intern frame voor extra stijfheid. Interessant is dat hij zowel iets breder als zwaarder is dan de twee camera's in de A7-serie die ervoor kwamen.
Sony A7 III vs A7R III vs A7S II: Levensduur van de batterij
- Sony A7: Maximaal 340 opnamen of ongeveer een uur video *
- Sony A7 II: Maximaal 350 opnamen of ongeveer een uur video *
- Sony A7 III: Maximaal 610 opnamen (EVF); 710 opnamen (LCD) *
- * CIPA-normen
Een schandaal van compacte systeemcamera's is dat de batterijprestaties doorgaans ver achterblijven bij die van hun DSLR-prijsequivalenten. Dat was zeker het geval toen de initiële A7 werd geïntroduceerd. Het maakt slechts 340 opnamen met een volledige lading van zijn lithium-ionbatterij. Hoewel het, om eerlijk te zijn, niet verschrikkelijk is in vergelijking met de prestaties van andere spiegelloze modellen uit die tijd, lijkt het zeker een beetje bescheiden na vijf jaar.
De batterijduur van de A7 II is, net als het origineel, ook relatief weinig indrukwekkend - slechts 350 opnamen na een volledige lading - vergeleken met wat de equivalente DSLR destijds bood. Aangezien dat slechts 10 foto's meer uit de batterij worden geperst in vergelijking met de A7, is de levensduur van de batterij alleen niet de reden dat u een upgrade uitvoert van het origineel.
De A7 III is een stuk beter als het gaat om batterijprestaties dan de eerste twee iteraties van de camera. Het suggereert dus dat als je je de allernieuwste versie kunt veroorloven of rechtvaardigen - die niet alleen betere prestaties levert, maar ook de nieuwste must-haves zoals 4K-video - dat waarschijnlijk de beste keuze is. Bovenstaande is de A7 III iets beter als het gaat om batterijprestaties dan de A7R II (volgens CIPA-normen), ondanks het gebruik van dezelfde batterij. Het verschil tussen de twee is echter onwaarschijnlijk bij gebruik in de echte wereld.
De runt van het nest als het gaat om de levensduur van de batterij is de A7S II, die slechts 370 opnamen maakt bij gebruik van het LCD-scherm, dankzij de batterij die niet uit de Z-serie is. Hoewel dit zeker minder indrukwekkend is dan de andere, is het qua professionele camera-inzet vergelijkbaar met de meeste compacte systeemcamera's van concurrerende fabrikanten; ongeveer 300-400 opnamen op een volledig opgeladen batterij is vrijwel de industriestandaard, hoewel dit verbetert met opeenvolgende generaties camera's.
Vonnis
U gaat uw beslissing baseren op welke drie van deze Sony-camera's die u kiest, grotendeels op basis van uw budget, naar we aannemen, waarbij modellen van de eerste of tweede generatie doorgaans goedkoper zijn dan de allernieuwste kit die vervangt hen. Dat gezegd hebbende, ga op zoek naar een goede deal voor het nieuwste model als je kunt, want de Mark III heeft alle toeters en bellen die de serie up-to-date maken en het competitief houden in vergelijking met moderne rivalen.
Als je geen 4K-video nodig hebt of als het in het algemeen stilstaande beelden zijn, maak je opnamen, dan is er aantoonbaar geen groot algemeen verschil tussen de A7 en A7 II. Dat gezegd hebbende; een grove vuistregel is altijd om te gaan met het nieuwste model dat u zich kunt veroorloven. Aangezien elke generatie van de serie goed is ontvangen door ons critici en een bredere fotografiegemeenschap, wat je ook kiest als het gaat om de A7-serie van Sony, er zal weinig ruimte zijn voor teleurstelling.
Sony A7 III vs A7R III vs A7S II: hoe verhouden ze zich?
De beste lenzen van Sony
