De Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS vertegenwoordigt de belangrijkste sterke punten van het Micro Four Thirds-formaat: compact formaat, licht van gewicht en een belachelijk groot bereik voor zo'n klein pakket.
Dit is allemaal mogelijk gemaakt, niet alleen dankzij het slimme ontwerp van de Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS zelf, maar ook door het kleine formaat van de Micro Four Thirds-beeldsensoren in de beste Olympus-camera's. Hun 2x cropfactor betekent dat, om het equivalente 35 mm-bereik van een aangesloten optiek te berekenen, je de brandpuntsafstand met 2x vermenigvuldigt - wat deze nieuwste Olympus-lens maar liefst 200-800 mm maakt.
Niet alleen dat, de lens is ook compatibel met de Olympus M.Zuiko Digital 2x Teleconverter MC-20 en 1.4x Teleconverter MC-14 - wat betekent dat je de maximale brandpuntsafstand kunt verlengen tot een enorme 1600 mm.
Het klinkt allemaal geweldig op papier, maar hoe gaat de lens in de praktijk om - doet hij de schitterende reputatie van de beste Olympus-lenzen eer aan, of doet hij de reputatie eer aan van veel minder dan geweldige 100-400 mm f / 6.3 zoomt?
Specificaties
Monteren: Micro Four Thirds
Vol kader: Nee
Autofocus: Ja
Beeldstabilisatie: 3 stops
Lens constructie: 21 elementen in 15 groepen
Kijkhoek: 12-3,1 graden
Diafragma bladen: 9
Minimaal diafragma: f / 22
Minimale scherpstelafstand: 1,3 m
Maximale vergrotingsfactor: 0,17 (groothoek) / 0,57x (tele)
Filtermaat: 72 mm
Dimensies: 205,7 x 86,4 mm
Gewicht: 1.120 g (exclusief statiefbeugel, kappen, zonnekap)
Belangrijkste kenmerken
De Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS wordt geleverd met de weer- en vorstbestendigheid die normaal gesproken is voorbehouden aan de serie Pro-lenzen van Olympus - hoewel het niet is uitgerust met het Sync-IS-systeem van Pro-glas (die samenwerkt met de in-body beeldstabilisatie van Olympus-camera's om extra stabiliteit te bieden), in plaats daarvan biedt het 3-stops compensatie via lens IS.
Met een korte scherpstelafstand van 1,3 m over het hele brandpuntsbereik, voegt de lens een telemacro-veer toe aan de dop. De mogelijkheid om tele- en macro-opnamen te combineren, maakt de Olympus 100-400 mm veelzijdiger dan de supertelezoommogelijkheden suggereren.
De optische formule bevat enkele van de beste lenstechnologie van Olympus, waaronder vier Extra-low Dispersion-lenzen (om kleurverloop te onderdrukken), en twee Super High Refractive Index-lenzen en en twee High Refractive Index-lenzen voor helderheid en helderheid van rand tot rand. het volledige zoombereik.
Het beschikt ook over Zuiko Extra-low Reflection Optical Coating, die beeldschaduwen en lichtvlekken vermindert, zelfs in moeilijke omstandigheden (zoals tegenlicht).
Bouw en gebruik
Nogmaals, dit is geen Olympus Pro-lens, maar hij heeft een aantal eigenschappen die typisch zijn voorbehouden aan die topoptiek. De belangrijkste hiervan is de weerbestendige afdichting en de uitgebreide hermetische afdichting op de gehele lenscilinder om deze te beschermen, waar u ook fotografeert.
Mede hierdoor voelt de bouwkwaliteit net zo robuust en robuust aan als de Pro-lenzen van de fabrikant. Het is erg solide en stevig, met een soepele en consistente focusring, maar blijft indrukwekkend licht met slechts 1.120 g - en als zodanig past het goed bij kleinere body's, zoals de Olympus OM-D E-M5 Mark III en de nieuw uitgebrachte Olympus OM-D E-M10 Mark IV.
De 100-400 mm heeft ook een scherpstelkoppeling en een scherpstelbegrenzer, zodat u het werkbereik van het autofocussysteem kunt selecteren. Daarnaast is er een AF / MF-schakelaar om automatisch of handmatig scherp te stellen, en een schakelaar om het lensgebaseerde beeldstabilisatiesysteem te activeren of deactiveren.
Prestatie
We hebben de afgelopen maanden met een aantal spectaculaire zoomlenzen gespeeld, waaronder de overtreffende trap Nikon 120-300mm f / 2.8E - een enorm stuk glas met een oogstrelend prijskaartje van $ 9.499.
Het is een extreme vergelijking, maar niettemin een tijdige herinnering dat deze nieuwe Olympus-lens een f / 5.6-6.3-lens is met een prijskaartje van $ 1.400. Het is dus belangrijk om te onthouden wat deze lens is, en voor wie en waarvoor hij bedoeld is - lichtgewicht, overal mee te nemen natuurfotografie voor fotografen die graag veel bereik willen hebben zonder veel geld uit te geven.
Wat dat betreft presteert het goed. Het compacte en lichtgewicht karakter van de lens betekent dat u er gemakkelijk mee kunt reizen, waardoor u opnamen kunt maken op plaatsen waar een te grote optiek veel minder praktisch zou zijn.
De lens is over het algemeen in staat om goede detailniveaus vast te leggen, hoewel zoals blijkt uit onze laboratoriumtests (hieronder) de scherpte een beetje teleurstellend is - en uiteraard verslechtert naarmate de gekozen brandpuntsafstand langer is.
Autofocus is pittig en betrouwbaar voor foto's, vooral op Olympus-body's waar de krachtige AF- en volgsystemen van de Olympus OM-D E-M1 Mark III, E-M1X en E-M5 Mark III goed werken. Video-AF is ook vloeiend en snel, wat betekent dat dit een geweldige optie is voor supertele-opnamen.
De opstelling van de beeldstabilisatie is echter ongebruikelijk, waarbij het soms voelt alsof de IBIS en lens IS tegen elkaar werken als je ze allebei activeert. We hebben betere resultaten behaald met de lensstabilisatie bij langere brandpuntsafstanden (waar IBIS traditioneel minder krachtig is) en lichaamsstabilisatie aan het 'bredere' uiteinde.
Bijgevolg, en niet verwonderlijk voor een supertele, is uw techniek van cruciaal belang voor het verkrijgen van zuivere beelden. Op statief gebaseerde opnamen zijn duidelijk vrij van de gevaren van versterkte cameratrillingen, maar voor het maken van opnamen met de hand is een leerboek nodig om scherpe opnamen te garanderen.
Labotests
We voeren een reeks laboratoriumtests uit onder gecontroleerde omstandigheden, met behulp van de testsuite van Imatest Master. Foto's van testkaarten worden gemaakt over het hele bereik van diafragmaopeningen en zoomlenzen (indien beschikbaar) en vervolgens geanalyseerd op scherpte, vervorming en chromatische aberraties.
We gebruiken Imatest SFR-grafieken (ruimtelijke frequentierespons) en analysesoftware om de lensresolutie in het midden van het beeldframe, hoeken en middelpuntafstanden, over het bereik van diafragma-instellingen en, met zoomlenzen, bij vier verschillende brandpuntsafstanden uit te zetten. De tests meten ook vervorming en kleurranden (chromatische aberratie).
Scherpte
Centrumscherpte is gemiddeld op 100 mm en valt iets tegen bij langere brandpuntsafstanden. Het is hetzelfde verhaal als het gaat om hoekscherpte, die acceptabel is bij 100 mm en 200 mm, maar eerder slecht bij 300 mm en langer, ongeacht het gekozen diafragma.
Franjes
De lens is goed bestand tegen chromatische aberratie. Het is bijna zichtbaar op 100 mm, hoewel het niet storend is. Op 200 mm en hoger zijn de niveaus van randverschijnselen verwaarloosbaar en bijna onmogelijk om vast te stellen bij echte opnamen.
Vervorming
Voor een groot deel dankzij de automatische vervormingscorrectie in de camera, die niet kan worden uitgeschakeld, produceert de lens heel weinig vervorming over het hele brandpuntbereik. Bij langere brandpuntsafstanden is slechts een spoor van kussenvormige vervorming zichtbaar.
Vonnis
Als niet-Pro f / 5.0-6.3-lens levert de Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS over het algemeen aangename resultaten - zij het met de gebruikelijke kanttekeningen dat hij niet het scherpst is bij het fotograferen met de maximale brandpuntsafstand, en je kunt niet verwachten dat een f / 6.3-lens dezelfde resultaten behaalt als sneller en duurder glas.
De vraag is waar deze lens in het Micro Four Thirds-ecosysteem past, gezien het bestaan van de Panasonic Leica 100-400mm f / 4.0-6.3 en de aankomende Olympus M.Zuiko 150-400mm f / 4.5 TC1.25x IS Pro.
Hoewel de laatste deze winter arriveert en een veel hoger prijskaartje heeft, dankzij de Pro-aanduiding, constant diafragma en ingebouwde teleconverter (waardoor het een belachelijk bereik van 2000 mm heeft), is de Panasonic-lens nu verkrijgbaar voor een vergelijkbare prijs - en is eigenlijk kleiner, lichter en heeft een helderder maximaal diafragma.
In het voordeel van de Olympus 100-400 mm is het feit dat het de 1.4x en 2x teleconverters ondersteunt (wat goed is voor het grotere formaat), evenals focusstacking en naadloze AF op Olympus-behuizingen - hoewel we echt willen dat het beschikt over Sync- IS (iets dat is gereserveerd voor Pro-lenzen zoals de 150-400 mm).
Naar onze mening biedt de Olympus-lens meer flexibiliteit en een betere ervaring op OM-D-camera's, en zou onze keuze tussen de twee zijn. Voor absolute scherpte zal de komende 150-400 mm ongetwijfeld de overhand hebben, maar voor draagbare 800 mm-beelden met prestaties die vergelijkbaar zijn met de prijs en snelheid, is de Olympus 100-400 mm f / 5.0-6.3 een gemakkelijke lens om van te houden, zowel voor foto's als voor video .
Voorbeeldafbeeldingen
Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS reserveren bij Adorama (VS)
Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS reserveren bij B&H (VS)
Reserveer Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS bij Park Cameras (VK)
Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS reserveren bij Wex (VK)
Reserveer Olympus M.Zuiko 100-400mm f / 5.0-6.3 IS bij Ted's Camera (Australië)
Olympus OM-D E-M10 Mark IV test
De beste Micro Four Thirds-lenzen: lenzen voor Olympus en Panasonic
De beste lenzen van 100-400 mm
De beste Olympus-camera: voor Instagrammers, enthousiastelingen en professionals
Olympus M.Zuiko Digital 2x Teleconverter MC-20 test
