Zoals je misschien hebt gemerkt als je deze column regelmatig leest, loopt er een minimalistische en monochrome esthetiek door de beelden die ik heb gedeeld en waarover ik heb gesproken.
Het is waar dat ik me aangetrokken voel tot het vereenvoudigen van de elementen in mijn lijst, maar dat is niet de enige manier waarop ik naar de wereld kijk. Dus deze maand dacht ik dat ik naar het andere uiterste zou gaan en een kakofonie van chromatische chaos zou delen.
Deze werd vastgelegd in een klein stadje aan de Costa Ricaanse kust. Ik dwaalde gewoon met een open oog door de straten, toen ik werd getroffen door de overweldigende waanzin van vorm en kleur in deze verder eenvoudige voorstedelijke scène. De roze, gele kleuren
en blauwe tinten vertoonden een prachtige intensiteit die naar me toe sprong, schreeuwend om gefotografeerd te worden. Evenzo onthulde de reeks vormen enkele prachtige tegenstrijdigheden, van de organische, natuurlijke rondingen van het gebladerte tot de harde lijnen van de streng beveiligde omheining en het scherpe, agressieve prikkeldraad.
Ik denk vaak aan het maken van beelden met verwijzing naar muziek; Ik heb zelfs workshops gegeven waarin we probeerden een muziekstuk te interpreteren in de taal van fotografie. Het is een heel interessant experiment, en ik zou je aanraden om het eens te proberen. Ik heb deze afbeelding gemaakt in een tijd dat ik de geneugten van jazz had herontdekt. Een beetje zoals de schijnbaar chaotische klanken van geïmproviseerde jazz, kon ik toch harmonie, orde en structuur in deze compositie vinden. Na de eerste ‘schok’ van verwarrende, overweldigende kleur, vorm en textuur is er een gevoel van evenwicht.
De belichting was relatief eenvoudig. Ik werkte met de hand, dus mijn grootste prioriteit was het onder controle houden van de sluitertijd om beweging te voorkomen.
Omgaan met de kleuren was een beetje ingewikkelder. Ik ontdekte eigenlijk dat ik meer intensiteit kon krijgen door de afbeelding iets te veel te belichten en naar het lichtere uiteinde van de toonschaal in Camera Raw te duwen. Het drukt spectaculair goed af op Fotospeed's Smooth Cotton 300 Signature-papier en behoudt de intensiteit waarop ik had gehoopt. BB
• Andere artikelen in de serie Art of Seeing