In 2015 verving de Canon EOS 7D Mark II de Canon EOS 7D. Bij aankomst nam de EOS 7D Mark II zijn plaats in boven het APS-C formaat Canon 70D en onder de full-frame Canon EOS 5D Mark II. Sindsdien zijn er veel dingen gebeurd! De EOS 7D Mark II is nog steeds snel, maar ziet er nu behoorlijk gedateerd uit in de Canon DSLR-serie … dus is het nog steeds de moeite waard om te kopen?
Technisch gezien ziet de EOS 7D Mark II er nog steeds erg effectief uit als camera voor fans van sportfotografie, dankzij de robuuste, weerbestendige constructie, continu fotograferen met 10 fps en het krachtige AF-systeem.
Het toont echter zijn leeftijd in andere opzichten, met een vast scherm aan de achterzijde en geen 4K-video, en een van de dubbele kaartsleuven is geschikt voor CF-kaarten, die tegenwoordig meestal van historisch belang zijn, terwijl de andere UHS-I SD-kaarten ondersteunt, maar niet UHS-II.
We kunnen het niet meer echt een van de beste Canon-camera's noemen, en er zijn te veel rivalen van hoge kwaliteit om het als een van de beste camera's voor professionals te beschouwen. Voor sport en actie is het echter nog steeds een van de beste camera's voor enthousiastelingen.
Specificaties
Sensor: APS-C-indeling 20,2 MP CMOS
Conversie brandpuntsafstand: 1,6x
Geheugen: SD / SDHC / SDXC en CF
Zoeker: Pentaprisma met 100% dekking
Max video resolutie: 1.920 x 1.080 pixels
ISO-bereik: 100-16.000 (uitbreidbaar tot ISO 51.200)
Autofocus punten: 65
Scherm: LCD-scherm van 3 inch met 1.040.000 beeldpunten
Sluitertijden: 30-1 / 8.000 sec plus Bulb
Gewicht: 820 g (alleen body)
Dimensies: 148,8 x 112,4 x 78,2 mm
Stroomvoorziening: Oplaadbare Li-ion LP-E6N-batterij (meegeleverd)
Belangrijkste kenmerken
In de EOS 7D Mark II zit een sensor van 20,2 megapixels die naar de huidige maatstaven vrij bescheiden is, maar niet op de professionele sportmarkt. De bescheiden resolutie zorgt voor snellere continue beeldsnelheden en een betere beeldkwaliteit bij hoge ISO-instellingen - beide zijn topprioriteiten voor sportfans.
Om zijn maximale continue opnamesnelheid van 10 frames per seconde te bereiken, heeft de EOS 7D Mark II twee Digic 6-verwerkingsengines. Wanneer een UDMA 7 CF-kaart (zoals de Lexar Professional 1066x-kaart) is geïnstalleerd, kunnen tot 31 RAW-bestanden of 1030 JPEG.webp's worden opgenomen in een enkele burst. Als u langer dan 3,1 seconden moet fotograferen, kan de hoge continu-opnamesnelheid worden ingesteld tussen 2-10 fps, terwijl de lage snelheid kan worden ingesteld op 1-9 fps en de stille modus op 1-4 fps.
10 fps was behoorlijk heet toen de EOS 7D Mark II voor het eerst werd geïntroduceerd, maar het is tegenwoordig vrij gebruikelijk voor camera's in deze prijsklasse. En hoewel de buffercapaciteit van 1.030 JPEG.webp geweldig is, is de limiet van 31 RAW-bestanden in een burst vrij laag voor een speciale sportcamera zoals deze.
De combinatie van sensor en processor maakt een native gevoeligheidsbereik van ISO 100-16.000 mogelijk, met uitbreidingsinstellingen tot ISO 51.200. Dat is nog steeds redelijk goed voor een camera in APS-C-formaat, zelfs vandaag de dag.
De originele EOS 7D had 19 autofocuspunten, allemaal cross-type, terwijl de Mark II een toonaangevende 65 punten heeft; nogmaals, ze zijn allemaal cross-type. Dit is zelfs vandaag nog erg goed. Bij f / 2.8-lenzen is het centrale punt dual-cross-type voor extra gevoeligheid en kan het werken wanneer lens- en teleconvertercombinaties het effectieve diafragma verlagen tot f / 8.
Het is ook mogelijk om de volggevoeligheid, het volgen van versnelling / vertraging en de opties voor automatisch schakelen tussen AF-punten aan te passen. Er zijn ook zeven AF-puntselectiemodi.
In Live View- en videomodus komt het Dual Pixel AF-systeem om de hoek kijken. Videografen zullen dol zijn op de mogelijkheid om de scherpstelling te vertragen om een meer filmische overgang te produceren, maar zonder ondersteuning voor 4K-video is het onwaarschijnlijk dat de EOS 7D Mark II tegenwoordig veel videografen zal verleiden.
Andere opvallende kenmerken zijn onder meer dubbele kaartsleuven (een SD / SDHC / SDXC, de andere CompactFlash); een intervalmeter voor het opnemen van time-lapse-reeksen; HDR-modus (met opname van onbewerkte bestanden); meervoudige belichtingsmodus; een ingebouwd kompas; en GPS om geotagging van afbeeldingen in te schakelen. Helaas is er geen ingebouwde Wi-Fi-connectiviteit, hoewel er in sommige gevallen een plug-in Wi-Fi-adapter is die nu bij de camera wordt geleverd.
Bouw en gebruik
Canon heeft de magnesiumlegeringconstructie van de 7D behouden voor de Mark II, maar de weerbestendigheid verbeterd. De camera voelt lekker solide aan en de sluiter heeft een geclaimde duurzaamheid van 200.000 cycli. Dat is geruststellend, maar niet ongebruikelijk onder de rivalen van deze camera.
De grip aan de voorkant van de camera en de duimband aan de achterkant hebben een uitstekende structuurcoating, zodat ze echt veilig in de hand liggen. We vonden de duimband, die dunner en hoekiger is dan die van de vorige 7D's, bijzonder goed.
Eigenaren van de originele EOS 7D zullen de EOS 7D Mark II bekend voorkomen, maar er zijn een paar wijzigingen in de lay-out van de bedieningselementen. Er zijn bijvoorbeeld Rate- en Creative Photo-knoppen, evenals een nieuwe verende selectiehendel rond de mini-joystick. Dit kan worden gebruikt om de functie van de hoofdbedieningsknop voor de ontspanknop aan de bovenzijde van de camera te wijzigen. We vonden het handig om toegang te krijgen tot de gevoeligheidsopties.
Prestatie
Over het algemeen zien de foto's en video die de 7D Mark II produceert er geweldig uit, rechtstreeks vanuit de camera. Het is ook in staat om een indrukwekkend detailniveau op te lossen. Ruis wordt ook goed onder controle gehouden over het gehele oorspronkelijke gevoeligheidsbereik, maar zoals gewoonlijk zijn de uitbreidingsinstellingen (die Canon niet van voldoende kwaliteit acht voor normaal gebruik) het best gereserveerd voor noodsituaties of wanneer beelden alleen in kleine formaten moeten worden bekeken.
JPEG.webp's die zijn vastgelegd met de maximale uitbreidingsinstelling (ISO 51.200) hebben luminantieruis die zichtbaar is bij de meeste normale weergaveformaten, en sommige gebieden zien er gekneusd uit met groen en magenta.
Teruggaan naar de hoogste standaardinstelling (ISO 16.000) resulteert in een aanzienlijke verbetering van de beeldkwaliteit. Als alle ruisonderdrukking is uitgeschakeld, hebben ISO 16.000 RAW-bestanden een vleugje gekleurde spikkels bij het formaat A3.
Zoom in tot 100% en deze chroma-ruis wordt erg merkbaar, maar er is nog steeds een respectabel detailniveau, dus het is mogelijk om een goede balans tussen de twee te vinden in de nabewerking.
Aan de andere kant van de gevoeligheidsschaal is er slechts een vleugje luminantieruis in sommige gebieden bij 100% (zelfs bij ISO 100), maar afbeeldingen hebben veel details zichtbaar.
Een van de dingen die tijdens onze tests het meest indruk op ons maakten van de 7D Mark II, is het nieuwe meetsysteem met 252 zones, dat gegevens verzamelt van een RGB- en infraroodsensor met 150.000 pixels.
In het verleden hebben we het iFCL-meetsysteem van Canon een beetje frustrerend gevonden in de evaluatieve modus: het kan de helderheid van het onderwerp onder het actieve AF-punt te zwaar belasten, waardoor je kunt eindigen met slecht over- of onderbelichte opnames in omstandigheden met een hoog contrast. Het werkt meer als centrumgerichte meting dan sommige andere systemen.
Het meetsysteem in de Mark II houdt beter rekening met de helderheid van de hele scène. Uiteraard wordt er nog steeds enige weging toegepast, maar we ontdekten dat er minder gevallen zijn waarin belichtingscompensatie vereist is.
Dat gezegd hebbende, lijkt er een lichte neiging te bestaan naar heldere beelden. Sommige van onze landschappen die in heldere omstandigheden zijn gemaakt, zien er beter uit als de belichting met ongeveer 1/3 EV wordt verminderd, hetzij in de camera, hetzij na de opname.
Het autofocussysteem van de EOS 7D Mark II stelt niet teleur. Het is zowel snel als nauwkeurig, en in staat om bij zeer weinig licht te werken. Het is echter ook complex en vereist enige kennis. Op voorwaarde dat je de juiste AF-puntselectiemodus en AF Al-servokarakteristieken selecteert (die kunnen worden ingesteld via een selectie van casestudy's van opnamescenario's), levert het een geweldige job.
We vonden Case 1 in de selectielijst een goed startpunt dat goed werkte bij het fotograferen van BMX-rijders in actie.
Bovendien is het hybride AF-systeem, dat beschikbaar is bij het samenstellen van video of stilstaande beelden op het LCD-scherm in de Live View-modus, in staat en in staat om zijn doel te vinden, zelfs als je bij weinig licht fotografeert. Met een STM-lens gemonteerd, is er weinig voor- en achterwaartse aanpassing, zelfs in vrij saaie omstandigheden. Hoewel het een vrij grote camera is om van je lichaam af te houden, is het mogelijk om Live View te gebruiken wanneer je de camera in de hand houdt.
Overschakelen van standaard naar de langzaamste AF-instelling in de Movie Servo AF-snelheidsopties heeft een aanzienlijke invloed op de tijd die de camera nodig heeft om de lens scherp te stellen.
In beide gevallen wordt het onderwerp vloeiend scherpgesteld. Als u de zaken echter moet versnellen wanneer u de langzaamste instelling gebruikt, kunt u het onderwerp snel scherpstellen door op de AF-aan-knop te drukken.
Lab-gegevens
We vergeleken onze laboratoriumgegevens voor de Canon EOS 7D Mark II met de resultaten van drie moderne rivalen: de Canon EOS 90D (dezelfde beeldsnelheid, 50% meer resolutie), Nikon D7500 (niet zo snel, maar een stuk goedkoper) en Sony A6400 (als voorbeeld van een high-speed modern spiegelloos alternatief).
Resolutie
De Canon EOS 7D Mark II heeft misschien een bescheiden resolutie van slechts 20,2 miljoen pixels, maar doet het redelijk goed tegen zijn rivalen - de Nikon D7500 heeft ook een 20 MP-sensor. Zoals te verwachten is, is de 24-megapixel Sony A6400 iets scherper, en de 32,5-megapixel EOS 90D is nog scherper.
Signaal - ruis verhouding
De EOS 7D Mark II heeft misschien een 'oude' sensor, maar zijn bescheiden resolutie loont de moeite en de camera levert nog steeds zeer goede ruisprestaties over het hele ISO-bereik en verslaat bijna alle moderne rivalen waarmee we hem vergeleken hebben.
Dynamisch bereik
De EOS 7D Mark II doet het niet zo goed in onze dynamisch bereik test. Hij presteert redelijk goed tot ISO 400, maar daarna zijn de nieuwere EOS 90D en Nikon D7500 (hoewel niet de Sony A6400) duidelijk beter.
Vonnis
De Canon EOS 7D Mark II is nu misschien behoorlijk oud, maar hij heeft nog steeds veel aantrekkingskracht op de sportfotografieliefhebber die getrouwd is met het idee van een spiegelreflexcamera in plaats van een compacte systeemcamera. De nieuwere EOS 90D is veelzijdiger, met een variangle scherm, 4K-video en een veel hogere resolutie, maar hoewel hij overeenkomt met de framesnelheid van 10 fps van de oudere EOS 7D Mark II, kan hij niet tippen aan zijn degelijkheid of zijn 65- punt AF-systeem.
Dat gezegd hebbende, wordt de aantrekkingskracht van de 7D Mark II kleiner. Als je een stoere, snelle en responsieve DSLR wilt voor sport- en actiefotografie, dan is die nog steeds goed, maar voor zo ongeveer alles zijn er nieuwere, goedkopere en betere alternatieven.
• Canon EOS 90D-test
• Canon EOS R-test
• De beste Canon-camera: van DSLR tot spiegelloos tot PowerShot en Ixus
