Deze eenvoudige afbeelding van bloemen op de vensterbank van mijn keuken is gemaakt op Fujifilm 4x5 Provia omkeerfilm (een groot vel diafilm). Toen ik de foto maakte, een flink aantal jaren geleden, werkte ik parttime in een professioneel fotolab in Miami Beach.
Ik draaide de C-41 dip-and-dunk-kleurnegatiefmachine en kon redelijkerwijs mijn persoonlijke werk zonder kosten verwerken. Ik kreeg ook heel veel diafilm van fotoshoots waar ik bij assisteerde - meestal een paar rollen of vellen die de fotograaf niet wilde bewaren voor hun volgende shoot, omdat ze filmvoorraad uit dezelfde batch moesten gebruiken voor kleur consistentie.
Ik kwam in een situatie terecht waarin ik veel diafilm had en de mogelijkheid om veel film te verwerken. Dit was in gelijke mate goed en frustrerend.
Het onvermijdelijke resultaat was dat ik het grootste deel van mijn kleurwerk, dat in feite diafilm door kleurnegatieve chemicaliën laat lopen, kruislings verwerkt. Dit onvoorspelbare proces had de neiging het contrast te verhogen en kleuren te verzadigen en scheef te trekken. Het was een tijdje een modieuze, zij het gimmickachtige techniek. Voor mij moeten de behoeften wel, en soms is het goed uitgepakt.
Het andere punt om aan deze afbeelding te benadrukken, is dat deze zonder lens is gemaakt! Ik gebruikte een eenvoudige berkenhouten doos met een gaatje, slechts een paar centimeter van de fles. Als u een gaatje gebruikt, hoeft u zich niet meer te concentreren; alles was vlijmscherp van voren naar achteren.
Componeren met een gaatjescamera kan een beetje wisselvallig zijn, omdat er geen zoeker is om mee te kaderen, maar ik hou eerder van de onconventionele plaatsing van de massa kleur in de rechterbovenhoek. Over het algemeen hebben het pinhole-perspectief en de kruislings verwerkte kleuren een etherisch beeld gecreëerd waarvan ik denk dat het de tand des tijds heeft doorstaan. Ik kijk er nog steeds met plezier naar, (vele) jaren later. BB
• Andere artikelen in de serie Art of Seeing
