De Perseïden meteorenregen bereikt zijn hoogtepunt op 12 en 13 augustus 2022-2023. Hoewel technisch gezien de meest productieve meteorenregen van het jaar de Geminiden zijn in december, is het mogelijk om tot 120 vallende sterren per uur te zien, de meest betrouwbare is de Perseïden meteorenregen elk jaar in augustus.
De maan bevindt zich in zijn laatste fase, dus de Perseïden voor 2022-2023 zullen in sommige jaren misschien niet zo spectaculair zijn, maar zouden beter moeten zijn dan vorig jaar. Maar je kunt je kans op het maken van foto's maximaliseren door te proberen te fotograferen voordat de maan opkomt (maar in het donker) - dus rond middernacht op 12 of 13 augustus.
Maar het kan ook loont om te wachten tot na de piek van de vertoning - want op 17 augustus zal er een maanloze nacht zijn en zullen de resterende meteoren veel duidelijker verschijnen.
Natuurlijk heb je ook een onbewolkte nacht nodig - dus aandacht besteden aan de weersvoorspelling helpt je bij het plannen van de beste avonden.
Met de juiste astrofotografietools is het mogelijk om op elke avond van het jaar vallende sterren te fotograferen. Maar meteorenregen zoals de Perseïden zorgen voor ongelooflijk hoge activiteit - en veel mogelijkheden voor verbluffende nachtelijke hemelfotografie. Dus wat is de Perseïden meteorenregen? En waarom gebeurt het?
Welnu, het wordt 'de Perseïden' genoemd omdat de meteoren afkomstig lijken te zijn van het sterrenbeeld Perseus. De Perseïden komen voor wanneer de nachten betrouwbaar warm zijn en de lucht waarschijnlijk helderder is.
Wat is een vallende ster? In wezen is het gewoon stof. De baan van de aarde om de zon voert hem vaak door stapels puin die door kometen en asteroïden in het zonnestelsel zijn achtergelaten. Meestal zijn het gewoon stofdeeltjes - niet groter dan zandkorrels - waar de atmosfeer van de aarde tegenaan botst. Terwijl ze dat doen, krijgen deze deeltjes korte tijd energie en worden ze desintegrerende meteoren. Als je aan de nachtkant van de aarde in volledige duisternis staat, zie je een vallende ster. De stapel deeltjes die de Perseïden veroorzaken, is afkomstig van komeet Swift-Tuttle, die in 1992 voor het laatst door het zonnestelsel ging in zijn 133-jarige baan om de zon.
Hoe en wanneer de maan fotograferen
Het probleem is dat een vallende ster meestal maar een fractie van een seconde duurt - hoewel af en toe wel een seconde - terwijl hij langs de nachtelijke hemel scheert. Dat geeft je niet genoeg tijd om erop te reageren, dus de sluiter van je camera moet al open en gereed zijn en wachten tot het licht van een vallende ster de beeldsensor raakt.
Wat is er zo speciaal aan de Perseïden?
Een jaarlijks hoogtepunt van de astrofotografiekalender, de Perseïden meteorenregen kan meer dan 50 meteoren per uur regenen, soms wel 200. Als de maan uit de weg is, kan het een verbluffende ervaring zijn. Door katholieken de tranen van St. Lawrence genoemd vanwege de timing in de buurt van een heilige dag, kunnen de meteoren vaak een helder spoor achter zich laten.
Hoe het internationale ruimtestation te fotograferen
Hoewel de meteorenregen van Perseïden officieel plaatsvindt tussen 17 juli en 24 augustus, vallen de pieknachten, wanneer de activiteit naar verwachting het hoogst zal zijn, tussen 11 en 13 augustus 2022-2023. De exacte data veranderen elk jaar.
Wanneer en waar je de Perseïden kunt zien in 2022-2023
Plan om te kamperen. Als de lucht helder is, moet uw camera tussen 12 augustus en 17 augustus rond middernacht naar de nachtelijke hemel gericht zijn; de maan zou dan niet zijn opgekomen, dus als de lucht helder is, heb je de meeste kans om deze astronomische gebeurtenis te zien (en te fotograferen).
Als er slecht weer wordt voorspeld voor de pieknachten, zet dan uw prioriteiten op een rij; het is beter om een paar dagen voor of na de voorspelde piek voor een heldere lucht en iets minder meteoren te gaan dan om een reis naar een donkere luchtlocatie te plannen op de grote nacht als er slecht weer wordt voorspeld.
Het kiezen van een plek met weinig lichtvervuiling is belangrijk omdat je de sluiter minstens 25 seconden open doet, dus er komt veel licht binnen. Deze interactieve wereldkaart met lichtvervuiling en de Dark Site Finder zijn allebei erg handig om een goede locatie te verkennen, weg van de felle lichten van stedelijke gebieden. Als je echter niet buiten een stad kunt reizen, kun je toch proberen om vallende sterren te fotograferen. Zoek een plek waar geen straatverlichting je compositie kan verstoren en plaats je camera in de schaduw van een gebouw.
Fotograferen van de Perseïden: gereedschap vereist
In onze beste koopgids voor astrofotografietools vind je alles wat je nodig hebt om de Perseïden dit jaar te fotograferen. Hier volgt echter een kort overzicht van de sleutelkit die u nodig heeft …
DSLR
U kunt elke DSLR- of spiegelloze camera gebruiken zolang deze een handmatige modus heeft en u kunt gedurende ten minste 30 seconden opnamen met een lange belichtingstijd maken. Een camera met een volformaat sensor is echter de beste optie, omdat deze meer licht vastlegt en minder beeldruis vertoont bij gebruik bij hoge ISO-waarden.
Groothoeklens
Omdat u zoveel mogelijk van de nachtelijke hemel wilt vastleggen om uw kans op het vastleggen van vallende sterren te maximaliseren, is een groothoeklens het beste. De beste lenzen voor astrofotografie hebben een effectieve brandpuntsafstand van 28 mm en 10 mm.
Statief
Je camera stabiel houden is een absolute must voor dit project met lange belichtingstijden, dus je hebt het beste statief nodig dat je kunt krijgen. Gebruik bij wind niet de verlengarm van het statief. Controleer of de horizon vlak is voordat u een foto maakt.
Andere uitrusting
Een ontspanknop die kan worden vergrendeld, of een intervalmeter of afstandsbediening, zijn handig voor het maken van herhaalde lange belichtingstijden zonder dat u de ontspanknop om de 25 seconden handmatig hoeft in te drukken.
Zelfs zomeravonden kunnen na middernacht koud worden, vooral als je stilstaat terwijl je camera zijn werk doet, dus neem ook een jas en een opklapbare stoel mee.
Waar richt je de camera op: de stralende
De meteorenregen van Perseïden is vernoemd naar het sterrenbeeld Perseus omdat dat de locatie aan de nachtelijke hemel is waar de vallende sterren vandaan lijken te komen (hoewel het niet de bron ervan is). Astronomen noemen het het stralingspunt en is te zien aan de nachtelijke hemel net onder het W-vormige sterrenbeeld Cassiopeia.
Hoe belangrijk is dit om je camera op te richten? Dat hangt af van je compositie. Aangezien de vallende sterren hier vandaan lijken te komen, kan het wijzen op Perseus u een indruk van beweging geven. Je bent dan echter beperkt tot meteoren die in de buurt van dat stralingspunt voorkomen.
Waar richt je de camera op: compositie
Hoewel het verleidelijk is om je camera op de straling te richten, kunnen meteoren net zo gemakkelijk overal in de lucht verschijnen.
Door naar de stralende te wijzen, mis je waarschijnlijk zoveel meteoren als je zult vangen, dus het is beter om iets interessants op de voorgrond te krijgen - misschien een oude schuur, een boom of een sculptuur - in je compositie om interesse toe te voegen. Op die manier heb je een prachtige astro-landschapsfoto met hopelijk een vallende ster of twee.
Bovendien zal de Melkweg in augustus zichtbaar zijn aan de zuidoostelijke hemel, tenminste als je je in een donkere hemel bevindt. Je zou dat kunnen beschouwen als een verleidelijke achtergrond voor een vallende ster.
De foto nemen
Met de focus van je lens ingesteld op oneindig en het diafragma rond f / 2.8 (of zo open mogelijk), kies je ISO 800 of ISO 1600 (of zelfs hoger als je in een heel donkere hemel bent) en stel de sluitertijd vast tot 25sec. Maak de foto en als u niet tevreden bent met het resultaat als een op zichzelf staande afbeelding, breng dan aanpassingen aan en maak de opname opnieuw.
Als je eenmaal gelukkig bent, komt hier het leuke deel; neem dezelfde opname 50-200 keer in Raw in de loop van een uur, of een paar uur. Pas op dat u tijdens de opnameperiode geen lichten inschakelt of uw statief aanstoot; donker houden en goed achterover staan.
Hoe dan ook, je zult eindigen met honderden foto's van de nachtelijke hemel, waarvan sommige hopelijk vallende sterren bevatten. Als dat alles is wat je zoekt, kun je de afbeeldingen met een vallende ster (of misschien zelfs twee) extraheren en de rest weggooien. Als je echter de gratis software StarStaX gebruikt, kun je alle 200 foto's erin slepen en neerzetten om een star-trail-afbeelding te maken … met natuurlijk vallende sterren. Dit is ook mogelijk op Adobe Photoshop.
Hoe sterrensporen vast te leggen
Wanneer is de volgende meteorenregen?
Hoewel de Perseïden de meest betrouwbare en gemakkelijk te fotograferen meteorenregen van het jaar zijn, omdat deze tijdens de zomer op het noordelijk halfrond voorkomt, zijn er andere nachten in het jaar waarop je net zo goed vallende sterren zult zien.
Een andere zijn de Orioniden, die op 20-21 oktober 20 oktober zullen pieken, tijdens het eerste kwartier van de maan. De volgende zijn de Leoniden, die het grootste deel van de nachten van 16-17 november te zien zullen zijn die samenvallen met de nieuwe maan.
De Geminiden zullen dit jaar hun hoogtepunt bereiken in de nacht van 13-14 december 2022-2023 - en het goede nieuws is dat dit zal gebeuren tijdens een nieuwe maan, wat maximale zichtbaarheid en een nachtelijke kans zou moeten betekenen.
Een andere meestal goede zijn de Eta Aquarids, veroorzaakt door de overblijfselen van Halley's Comet, die zijn hoogtepunt zal bereiken in de nacht van 5-6 mei 2022-2023 - maar helaas zal de maan relatief helder zijn.
• De beginnershandleiding voor het fotograferen van de nachtelijke hemel
• Astrofotografietips, trucs en technieken
• De beste telescopen voor astrofotografie
• De beste camera voor astrofotografie: gereedschappen en lenzen om nachthemels te fotograferen
• De beste star tracker camerabevestigingen
