Samen met de sensor- en videospecificaties is een van de belangrijkste kenmerken van een camera die gegarandeerd de aandacht trekt, de maximale continue opnamesnelheid. Dit staat algemeen bekend als de burst-snelheid en geeft aan hoeveel frames per seconde de camera met een constante snelheid kan vastleggen.
We zien nu meestal 7-8 fps op modellen voor enthousiastelingen en 14-16 fps voor professionele DSLR's, en zelfs snellere burst-snelheden op camera's met een elektronische sluiter. De recente Olympus OM-D E-M1 Mark II, bijvoorbeeld, kan dankzij het gebruik van dit soort sluiter beelden op volledige resolutie afvuren met een verbazingwekkende 60 fps.
Sommigen zullen misschien erkennen dat dit niet de eerste keer is dat een camera beweert te kunnen fotograferen met 60 fps op volledige resolutie. Nikon slaagde erin om de functie op te nemen in een aantal van zijn 1-systeemcamera's, die doorgaans gericht waren op een meer beginnende gebruiker dan een camera als de O-MD E-M1 Mark II.
Toch zijn er veel redenen waarom een model deze tarieven niet kan halen of onpraktisch kan blijken te zijn wanneer u dat doet. In wezen geeft het nummer u slechts een voorproefje van de mogelijkheden van een camera.
Burst-snelheid versus burst-diepte
Een ding om te overwegen is de burst-diepte. Terwijl de burst-snelheid je laat weten hoe snel de camera kan schieten in frames per seconde, geeft de burst-diepte je een idee van hoe lang hij deze snelheid kan behouden. Meestal vindt u een burst-snelheid van ongeveer 8 fps en een burst-diepte van ongeveer 25 frames. Dit betekent dat je iets meer dan drie seconden kunt fotograferen met 8 fps.
Sommige camera's kunnen dat soort burst-diepte niet aan, en zelfs als ze dat wel kunnen, is dit meestal alleen mogelijk onder bepaalde omstandigheden. Een ding dat hier een groot verschil maakt, is of u opnamen maakt in Raw of JPEG.webp. De Canon EOS 80D kan bijvoorbeeld afbeeldingen vastleggen met 7 fps voor maximaal 110 JPEG.webp's of 25 Raw-bestanden. Om de beste burst-diepte te krijgen, moet je meestal ook afzien van een 14-bits Raw-optie en kiezen voor een 12-bits instelling als je camera je dit toestaat.
Zou je daar autofocus bij willen hebben?
Misschien wel het handigste om te weten is of u met dit soort snelheden kunt fotograferen terwijl autofocus is ingeschakeld, en ook of de camera in staat zal zijn om een bewegend onderwerp op betrouwbare wijze te volgen terwijl u dit doet.
Fabrikanten hebben vaak één standaardsnelheid die betrekking heeft op enkelvoudige autofocus en handmatige scherpstelling, en een ander cijfer dat betrekking heeft op continue autofocus, die lager zal zijn. Meestal gebruikt u hoge burst-snelheden bij bewegende onderwerpen, dus waarschijnlijk wilt u de laatste gebruiken.
Wil je bijvoorbeeld continue autofocus inschakelen op de Olympus OM-D E-M1 Mark II, dan zakt die burst-snelheid van 60 fps naar 18 fps - een flinke daling, maar nog steeds zeer respectabel.
Dit is een gebied waar veel camera's verschillen in prestaties, en het is niet iets dat je volledig kunt waarderen als je een specificatieblad leest. Het feit dat veel compacte systeemcamera's nu fasedetectie-AF-pixels in hun sensoren hebben, betekent dat de afstand tussen DSLR's en compacte systeemcamera's veel kleiner is dan vroeger met betrekking tot het vasthouden van bewegende onderwerpen.
Automatische belichting is een andere overweging. Sommige camera's hebben een standaard maximale burst-snelheid en een extra optie waarmee je doorgaans iets sneller kunt fotograferen, maar waarbij de belichting (en vaak focus) is vergrendeld op die van het eerste frame. Dus als de scène verandert en een andere combinatie van belichtingsinstellingen vereist, kunt u eindigen met een reeks overbelichte of onderbelichte afbeeldingen.
Uiteraard moet je ook een sluitertijd gebruiken die snel genoeg is om met dat soort framesnelheid te flitsen, terwijl het gebruik van beeldstabilisatie of Auto ISO-regeling je kan vertragen, evenals bepaalde verwerkingsopties zoals lenscorrecties. Sommige lenscorrecties in de camera zijn mogelijk standaard gedeactiveerd, en als u deze inschakelt, kan een aanzienlijk verschil in de prestaties van continu-opnamen worden aangetoond.
De geheugenkaart die u gebruikt, is ook belangrijk. Geheugenkaartsnelheden kunnen mensen vaak in verwarring brengen, deels omdat er zoveel verschillende cijfers en markeringen op de huidige geheugenkaarten staan, waardoor het onduidelijk is wat met wat te maken heeft. Een volledige uitleg hiervan ligt buiten het bestek van dit artikel, maar de kern ervan is dat als je niet een geheugenkaart gebruikt die snel genoeg is om de mogelijkheden van een camera bij te houden, dit als een bottleneck zal dienen.
Als je het geluk hebt een camera met twee kaartsleuven te hebben en je hebt twee verschillende geheugenkaarten, dan kun je dit misschien zelf waarderen. Dit kan u ook een idee geven waarom sommige fabrikanten twee verschillende geheugenkaartindelingen op één camera gebruiken, zoals de meest recente D850 van Nikon. Hier, als snelheid niet jouw ding is, kun je waarschijnlijk genoegen nemen met een redelijk recente SDHC- of SDXC-geheugenkaart. Anders moet u mogelijk de XQD-indeling gebruiken.
Een ander belangrijk ding om te overwegen is of de camera een mechanische of elektronische sluiter gebruikt om de beste framesnelheden te bereiken. Mechanische luiken hebben meestal een limiet op de framesnelheden omdat ze, omdat ze mechanisch van aard zijn, alleen fysiek zo snel kunnen bewegen.
Elektronische sluiters hebben niet dezelfde beperkingen, maar de manier waarop ze beelden vastleggen - de scène langs de sensor lijn voor lijn scannen, in plaats van elke fotosite tegelijkertijd te belichten - maakt ze minder geschikt voor bewegende onderwerpen, omdat ze uiteindelijk kunnen vervormen. het onderwerp of de hele scène als u de camera beweegt tijdens de belichting. Dit staat bekend als een rolluik en is vooral problematisch bij het opnemen van video.
De mate waarin een camera met hoge snelheid kan fotograferen en een bewegend onderwerp betrouwbaar kan volgen, verschilt enorm van model tot model, maar als je al het bovenstaande erin gooit - en ook andere dingen, zoals de batterijduur - kun je zien dat het er is een aantal belangrijke zaken waar u rekening mee moet houden, vooral als u een nieuwe camera koopt met de bedoeling bewegende onderwerpen te fotograferen.
samengevat
Dus wat is de afhaalmaaltijd van dit alles? Houd rekening met de maximale framesnelheid van een camera, maar graaf wat dieper om te zien met welke beperkingen je te maken kunt krijgen met betrekking tot je favoriete manier van fotograferen. Leer hoe u uw AF-systeem zo instelt dat het past bij alles wat u nodig heeft om opnamen te maken en schakel alle niet-kritieke instellingen uit die mogelijk interfereren.
Zoek uit wat voor soort geheugenkaart u moet gebruiken en experimenteer om te zien of u beter af bent met een lagere burst-snelheid, aangezien de maximale optie mogelijk slechts gedurende een onpraktisch korte tijd kan worden geactiveerd. Met andere woorden, u vindt het misschien handiger om de camera te laten fotograferen met een iets lagere framesnelheid dan de maximale instelling als de camera langer kan blijven fotograferen.
Raadpleeg bovenal uw handleiding om te zien wat uw fabrikant adviseert, aangezien zij het model beter kennen dan iemand anders. Leer uw camera zo goed mogelijk kennen; Als u om te beginnen de tijd en moeite investeert, bent u klaar voor vele jaren succesvolle opnames.
Nikon D850 vs Canon EOS 5D Mark IV - Functies vergeleken
