Hoewel 2022-2023 een enorm jaar was voor de spiegelloze markt, onthulden Canon, Nikon en Panasonic hun full-frame systemen op Photokina. Opvallend door zijn afwezigheid was echter een van de pioniers van spiegelloze camera's: Olympus.
Het bedrijf was aanwezig maar stil op 's werelds grootste fotografie-evenement, en het meest recente product dat het uitbracht was de Olympus PEN E-PL9 op instapniveau in maart. Hoewel het een capabele en zeer populaire 16MP-camera was, was het een mes in het vuurgevecht dat de huidige "spiegelloze oorlog" is.
Olympus lijkt echter het lange spel te spelen in deze specifieke campagne.
Volgens de laatste camerageruchten zal het bedrijf de verwachte OM-D E-M5 Mark III (die de volgende in de productlijn zou zijn geweest om een update te ontvangen) een sprong voorwaarts maken en in plaats daarvan met vuurwapens uitkomen in 2022-2023 met een radicale vernieuwing van zijn vlaggenschip, vermoedelijk de Olympus OM-D E-M1X.
Olympus heeft inderdaad een nieuwe camera geregistreerd (codenaam "IM010") en we weten al dat het bedrijf iets groots plant voor zijn 100ste verjaardag volgend jaar.
"We hebben besloten om het Photokina-evenement en de lancering van een nieuw product los te koppelen", zei Stefan Kaufmann, Olympus CEO van Europa, het Midden-Oosten en Afrika, tijdens de show. jaar, en ik zou je willen vragen om op de hoogte te blijven. "
Dus, wat willen we precies zien van de Olympus OM-D E-M1X - en wat zullen we waarschijnlijk krijgen?
Geen volformaat sensor
In tegenstelling tot Panasonic doet Olympus niet mee aan de full-frame spiegelloze wapenwedloop. "Wij geloven dat de toekomst van fotografie spiegelloos is, maar zeker niet alleen full-frame", aldus Kaufmann.
"Micro Four Thirds zal zeer relevant blijven en wij als bedrijf zullen blijven investeren en innoveren in ons camerasysteem en onze lenssystemen."
Dit klopt niet alleen met wat onze bronnen uit de industrie hebben gezegd over de volgende zet van Olympus, maar ook met Fuji's houding ten opzichte van de recente full-frame strijd.
"We zien geen enkele reden dat Fujifilm die markt betreedt", vertelde Toshihisa Iida, General Manager van Fujifilm's Optical Device and Electronic Imaging Products Division, aan Digital Photography Review.
"Als we full-frame zouden binnengaan, zouden (onze systemen) elkaar gewoon gaan kannibaliseren. We zijn blij om bij twee volledig onafhankelijke systemen te blijven."
Hoewel velen hebben beweerd dat het betreden van de full-frame markt door Panasonic het ergste was dat kan gebeuren met het Micro Four Thirds (MFT) -formaat, is dit voor Olympus eigenlijk een goede zaak. Het stelt het bedrijf in staat om zich verder te onderscheiden van de rest van de branche, in plaats van verdwaald te raken in de full-frame melee.
De grootste MFT-sensor ooit
Hoewel we de limiet bereiken van het aantal megapixels dat op een Micro Four ThirdsMicro Four Thirds-sensor kan worden geperst, is er nog behoorlijk wat ruimte voor groei.
Momenteel wordt de grootste m43-sensor geprezen door de huidige Olympus OM-D E-M1 Mark II - een 20,4 MP-camera die eind 2016 werd uitgebracht. Sindsdien heeft zelfs Panasonic alleen nog een 20,3 MP-sensor kunnen produceren voor zijn nieuwste lichamen.
Het verhaal van de oude vrouw is altijd geweest dat Micro Four Thirds-sensoren een maximum van 24 MP konden leveren, dus hoeveel resolutie kan Olympus realistisch bereiken?
We zijn van mening dat een 22 MP-sensor misschien wel de goede plek is voor de E-M1X. Het zou een aanzienlijke pixelboost bieden ten opzichte van alle bestaande m43-camera's en, belangrijker nog, het nieuwe systeem in dezelfde megapixels als het APS-C-formaat plaatsen.
Menu's in "Apple-stijl"
Er zijn twee onvervreemdbare waarheden over camera's: dat alle camera's onhandige en ingewikkelde menusystemen hebben, en dat het menusysteem van Olympus tot de onhandigste van allemaal behoort.
Hoewel fotografen misschien halverwege bekend zijn met de 'grammatica' van cameramenu's, raken de meesten nog steeds de weg kwijt wanneer ze dingen proberen te vinden als de helderheid van het LCD-scherm - laat staan iets als de richting van de wijzerplaat of stabilisatieopties. En zelfs met een aanraakinterface gebruiken de meeste mensen nog steeds het richtingpad om door alles te navigeren.
Vergelijk dit met de interface van uw smartphone, die instinctief, intuïtief, snel en eenvoudig is - geen van deze woorden zou aan uw cameramenu's worden toegewezen.
Olympus heeft al geprobeerd dit te verhelpen met de E-M10 Mark III en de E-PL9, die gestroomlijnde menu's bevatten met nieuwe groeperingen van opties en zelfs grafische afbeeldingen om functies te illustreren.
Olympus heeft echter de mogelijkheid om echt een revolutie teweeg te brengen in de manier waarop we onze camera's gebruiken - en heeft al aangegeven dat te willen doen. "Als het op bedieningsgemak aankomt, zullen we meer Apple-stijl worden dan voorheen - veel intuïtiever," vertelde Stefan Kaufmann ons op Photokina.
Stel je voor dat Olympus de afgelopen 12 maanden heeft besteed aan het inhuren van ontwikkelaars van smartphone-apps om de interface opnieuw te ontwerpen … het is echt een opwindend voorstel.
Dubbele native ISO
Ongetwijfeld belangrijker dan de grootte van de nieuwe sensor is echter de gevoeligheid. We konden zelfs zien dat Olympus zou kiezen voor een 21 MP-sensor in plaats van een 22 MP als dit zou leiden tot verbeterde ISO-prestaties.
Dit is een belangrijk gebied voor de Olympus OM-D E-M1X, en een gebied waaraan het R & D-team van het bedrijf hard heeft gewerkt om te verbeteren, aangezien de capaciteit bij weinig licht een van de gebieden is waarop Micro Four Thirds terrein heeft verloren aan grotere sensoren.
Panasonic bedacht een ingenieuze oplossing op de Panasonic Lumix GH5S door een Dual Native ISO-optie in te bouwen (naast het gebruik van een sensor met een lagere resolutie bij grotere fotosites).
Dit maakt gebruik van twee uitleescircuits (twee basis-ISO's) per pixel, in plaats van één de normale, wat de sensor meer flexibiliteit geeft om het signaal te versterken (verhoging van de ISO) bij hogere gevoeligheden en schonere resultaten te leveren.
Olympus streeft naar serieuze verbeteringen in de prestaties bij weinig licht, en er is een duidelijke routekaart voor hoe dit kan worden bereikt.
Verbeterde autofocus met fasedetectie
Hoewel Canons Dual Pixel AF algemeen wordt beschouwd als de beste in de branche als het gaat om autofocusprestaties, hebben zowel Fuji als Nikon belangrijke stappen gezet om hun eigen volgsystemen in te halen.
Micro Four Thirds is ondertussen lang achtergebleven in de AF-inzetten - iets dat op grote schaal aan het licht kwam tijdens de massale migratie van YouTubers naar de Panasonic GH5, en daarna net zo snel weer weg toen duizenden vlogs werden geüpload met de focus drijft in en uit.
Natuurlijk gebruikt de GH5 de inferieure, op contrast gebaseerde autofocusmethode. De E-M1 Mark II maakt gebruik van hybride AF met on-chip fasedetectie en 121 cross-type punten - maar zelfs dan kan het bestaande model nog steeds worstelen met focusjacht.
Verbeterde autofocus en tracking is een belangrijke maatstaf voor de technici van Olympus, dus verwacht kernverbeteringen van de basistechnologie. Het is ook vermeldenswaard dat Panasonic met de meest recente firmware-updates de AF-prestaties van de GH5 drastisch heeft verbeterd.
Met twee jaar van zowel hardware- als software-innovatie zal de Olympus OM-D E-M1X bogen op superieure autofocusfunctionaliteit.
Snellere burst-modus en Pro Capture
Zelfs toen het voor het eerst werd onthuld in 2016, had de Olympus OM-D E-M1 Mark II al een burst-modus die veel 2022-2023-lichamen te schande maakt. Het was geschikt voor 60 fps RAW-opnamen en bood een zinderende snelheid - hoewel het op de rem trapte om continue autofocus te bereiken, waardoor die burst werd teruggebracht tot 18 fps.
Met nog twee jaar in de oven, zou de E-M1X de laatste, zo niet de voormalige topsnelheid moeten verhogen, wat resulteert in een ander pro-kaliber tempo dat voorloopt op de rest van het peloton.
In overeenstemming hiermee verwachten we ook dat de fantastische Pro Capture-functie groter en beter zal terugkeren. Deze briljante burst-technologie legt 35 frames vast voordat u de sluiter volledig indrukt, naast alle frames die u daarna maakt, zodat u nooit te laat bent om dat kritieke moment vast te leggen.
Een grotere buffer zou de nieuwe camera uiteraard in staat stellen om nog meer pre-press-frames vast te leggen - en een krachtigere processor zou ervoor zorgen dat dat proces iets sneller kan worden voltooid als je klaar bent met fotograferen.
Wat echt interessant zou zijn, was als Pro Capture op de een of andere manier zou kunnen worden uitgebreid naar video, zodat je ook tijdens het filmen die cruciale momenten niet mist …
6K-video met logboek
Het is een gegeven dat de Olympus OM-D E-M1X 4K-video zal bezitten. En als het bedrijf een deel van het m43-marktaandeel wil absorberen dat Panasonic zeker zal toegeven bij het nastreven van full-frame, zal het ook wat moeite doen om ook een goed plat houtprofiel te leveren.
Olympus is altijd 'de stilstaande kant' van Micro Four Thirds geweest, terwijl Panasonic 'de videokant' was. Maar nogmaals, Panasonic zal deze markt wijd open laten - dus is het logisch dat Olympus profiteert door te springen op 6K-functionaliteit.
Dit is iets dat de Lumix GH5 al bezit; in het bijzonder stelt de 6K-fotomodus u in staat om 6K-videoclips op te nemen en vervolgens 18 MP-stilstaande beelden te extraheren. Dit zou een aantrekkelijke functie zijn, en een Olympus-achtige stills richten zich op 6K-video.
55 MP hoge resolutie opname … uit de hand?
Toen Olympus in 2015 de Hi Res Shot-modus debuteerde, stelde het de 16,1 MP E-M5 Mark II in staat om een 40 MP-beeld te produceren - een resolutie die niet beschikbaar is op iets anders dan een middelgrote camera.
Dit was te danken aan de geweldige interne stabilisatie van Olympus: de camera maakt acht afzonderlijke beelden, waarbij de sensor elke keer een halve pixel verschuift en ze vervolgens aan elkaar naait om een enkele composiet met hoge resolutie te creëren.
Met zijn 20,4 MP-sensor duwde de E-M1 Mark II dit naar een 50 MP Hi Res Shot, dus het is redelijk om aan te nemen dat een 22 MP-sensor kan resulteren in een 55 MP-afbeelding.
Het was een enorme hit voor het fotograferen van stilstaande onderwerpen met een statief - ideaal voor stillevens en architectuurfotografen - maar zelfs de kleinste beweging kon het proces verstoren en tot gebrekkige resultaten leiden.
De Pentax K-1 Mark II deed warrige beloften om handheld sensor-shift shots te leveren met zijn Dynamic Pixel Shift Resolution, maar de functie viel uiteindelijk plat. Stabiliteit is zo'n belangrijk onderdeel van het proces dat echte handhouding misschien niet mogelijk is, maar extra speelruimte is misschien wel haalbaar - vooral met verbeterde stabilisatie …
Verbeterde beeldstabilisatie
Olympus beschikt al over de meest effectieve beeldstabilisatie in het lichaam (IBIS) op de markt, dankzij de fenomenale vijfassige technologie. En met mensen als Fuji die IBIS ontwikkelen dat in staat is om een middenformaat sensor op zijn Fujifilm GFX 100S te stabiliseren, is het duidelijk dat de technologie verder kan worden ontwikkeld.
Bestaat er zoiets als beeldstabilisatie met zes assen? Of dat nu het geval is of niet, Olympus kan dankzij Sync IS al tot zes stops cameratrilling compenseren.
Dit is een geavanceerd mechanisme dat wordt gebruikt in de Olympus 300 mm f / 4 Pro-lens (die 600 mm is in termen van 35 mm). De lens zelf is gestabiliseerd, wat handschudt met de IBIS in body's zoals de E-M1 Mark II, wat een dubbel stabilisatiemechanisme oplevert.
We verwachten dat deze technologie op twee fronten zal worden bevorderd. Ten eerste zal de Olympus OM-D E-M1X de meest geavanceerde IBIS bevatten die tot nu toe in een camera is gezien. Ten tweede heeft Olympus al bevestigd dat het zich zal concentreren op de ontwikkeling van zijn lijn Pro-lenzen - en, zeker, op die Sync IS-technologie.
Als beide delen van die handshaking een verbeterde stabilisatie hebben, kunnen we mogelijk kijken naar zeven stops met verminderde cameratrilling. In combinatie met de grotere sensor en verbeterde AF, zou dat de E-M1X een geweldige wildlifecamera maken.
Compacte, professionele behuizing met twee UHS II DS-kaartsleuven
Olympus wil zich graag concentreren op gebieden waar Micro Four Thirds-sensoren een inherent en uniek voordeel creëren, waarvan de belangrijkste uiteraard de grootte is. Hoewel body's zoals de PEN EP-L-serie en OM-D E-M10 Mark III opmerkelijk compacte vormfactoren bieden, is de E-M1 als professioneel model altijd iets groter gebouwd.
We hadden aanvankelijk verwacht dat de E-M1X ongeveer even groot zou zijn, maar de nieuwste registratiedocumenten voor de camera (onder de codenaam "IM010") beschrijven een grotere camera met een ingebouwde grip van 144,37 x 146,765 x 75,345 mm (vergeleken met de afmetingen van de E-M1 Mark II van 134,1 x 90,9 x 68,9 mm).
Denk aan dezelfde vormfactor als de Canon EOS-1D X (158,0 x 167,6 x 82,6 mm), die duidelijk een professionele en professionele body is. De E-M1X behoudt ook de professionele functies van het vlaggenschip van Olympus - namelijk volledige weersbestendigheid en twee SD-kaartsleuven, hoewel we verwachten dat beide slots deze keer UHS-II-compatibel zullen zijn.
Prijs en beschikbaarheid
Olympus werd opgericht op 12 oktober 1919, wat betekent dat de 100ste verjaardag op 12 oktober 2022-2023 zal zijn. Voor een camera die bedoeld is om samen te vallen met het honderdjarig bestaan van het bedrijf, lijkt een release op of voor deze datum verstandig.
Het is waarschijnlijk dat de Olympus OM-D E-M1X in mei officieel wordt onthuld op Photokina, waar hij het kan opnemen tegen twee nieuwe Canon EOS R-body's en de Panasonic Lumix S1R en Lumix S.
De E-M1 Mark II werd in december 2016 gelanceerd voor £ 1.849,99 / $ 1.999,99, dus het is redelijk om een prijskaartje van meer dan twee mille te verwachten voor de E-M1X, die in dezelfde prijsklasse zou vallen als de Panasonic GH5S.
De beste Olympus-camera's om naar uit te kijken op Black Friday 2022-2023
De beste Micro Four Thirds-lenzen voor je Olympus- of Panasonic-camera
