De fotografieshow komt snel dichterbij en er zijn genoeg spannende lezingen en demo's om naar uit te kijken. Een van de evenementen waar we het meest naar uitkijken, vindt echter plaats in de Canon Spotlight Stage, waar sportfotograaf Eddie Keogh verhalen deelt over zijn tijd achter de lens met het Engelse mannenvoetbalteam.
Eddie Keogh heeft meer dan 30 jaar ervaring met het fotograferen van alles, van boogschieten tot Zinedine Zidane. Hij heeft gewerkt met prestigieuze namen als Rolex, Rolls Royce, O2 en Barclays, en hij is ook een Canon-ambassadeur.
De fotoshow
De toespraak van Eddie Keogh zal echter niet het enige opwindende zijn dat op de Canon-stand gebeurt. Natuurfotograaf Chris Packham en kunstfotograaf Linda Blacker zullen ook het podium betreden om hun inspirerende werk te bespreken. Er zullen ook opnamescenario's te zien zijn die de aanwezigen kunnen gebruiken, waaronder een live fashion en fine art fotoshoot waarin bezoekers zich volledig kunnen onderdompelen. Vind al deze opwindende evenementen op de Canon-stand, gelegen op E131-D141 in hal 5.
We spraken met Keogh voorafgaand aan The Photography Show om hem een paar vragen te stellen over zijn illustere carrière en wat we kunnen verwachten van zijn aanstaande lezing …
Hoe ben je oorspronkelijk met sportfotografie begonnen? En hoe is je carrière vooruitgegaan?
Ik begon op zeer jonge leeftijd met fotografie en rond mijn 16e bracht ik de zomer door met mijn moeder door Europa te reizen in een Volkswagen-camper. Ze had een heel kleine camera die letterlijk in je zak kon passen en die ik graag gebruikte. Toen ik terugkwam, wilde ik er meer van doen, dus mijn interesse in fotografie groeide. Maar ik ben ook altijd erg geïnteresseerd geweest in sport, dus het was slechts een kwestie van tijd voordat deze twee interesses bij elkaar kwamen.
Wat is het beste moment uit je carrière geweest?
Er zijn twee grote momenten geweest die mij opvallen. Ik heb mijn eerste WK in 1986 gedekt toen ik 23 jaar oud was. Als jong kind is het best bijzonder om een WK te verslaan, vooral als je pas twee of drie jaar in het vak zit. Ik heb verslag gedaan van de World Cup for Today-krant, de allereerste kleurenkrant in het VK. Ik was pas ongeveer zes maanden daarvoor sportfotograaf geworden, en op de dag dat ik meedeed, vertelden ze me dat ik verslag zou doen van het WK - dus dat werd een heel goede dag! Dat was waarschijnlijk een van mijn favoriete ervaringen, want als je zulke grote evenementen voor het eerst doet, zijn ze best bijzonder.
De laatste die ik met Engeland bedekte was ook best bijzonder, omdat hij vanuit een heel andere hoek kwam. Het was eigenlijk het negende WK dat ik had gedekt, maar ik had voor alle andere kranten of agentschappen gewerkt. Bij deze gelegenheid was ik echter aan de binnenkant. Het was een geweldige ervaring om het gevoel te hebben dat ik deel uitmaakte van het team, en het werd ook een heel bijzondere rit, omdat we bij de halve finales van het WK kwamen.
Wat is je favoriete onderdeel van het fotograferen van sportfotografie?
Ik denk dat ik nog steeds erg van sport houd. Ik fiets veel en voetbal al mijn hele leven. Het is leuk om die concurrentiepositie in de fotografie voort te zetten, want als ik naar een wedstrijd ga, concurreer ik met alle andere bureaus en fotografen. Iedereen die naar het spel gaat, wil de beste foto krijgen. Sommigen van ons krijgen een vast bedrag betaald en sommige fotografen verdienen alleen geld als ze de foto krijgen. Zoals u zich kunt voorstellen, is het behoorlijk competitief, want als ik de goederen niet produceer, zal de klant me niet vragen om terug te gaan. Maar daar geniet ik van. We hebben de reputatie in het VK een aantal van de beste sportfotografen ter wereld te hebben, dus het is fijn om op dat niveau te werken.
Hoe was je ervaring met het werken met het Engelse voetbalteam?
Het is een erg plezierige ervaring en een heel andere ervaring om ergens deel van uit te maken in tegenstelling tot werken met een bureau of krant. Je hebt echt het gevoel dat je deel uitmaakt van het hele team en dat alle spelers en staf geweldig zijn om mee samen te werken.
Het is verbazingwekkend om te zien hoe een internationaal team van binnenuit wordt bestuurd. Je kunt alleen zoveel van de buitenkant verzamelen, maar als je van binnen bent, is het heel anders. Iedereen leeft en ademt voetbal. Elk moment van hun dag gaat over hoe ze kunnen verbeteren.
We hebben een ander team binnen het team, de communicatieafdeling van FA, waar we alle sociale media beheren. Het is belangrijk om de wereld te laten zien wat het team doet, en hopelijk komt die afbeelding op een goede en leuke manier naar voren. Vanuit fotografisch perspectief hoop ik ook dat het er ook op een creatieve manier uitkomt.
Ik ben nu 57 jaar oud en ik heb heel wat dingen meegemaakt in mijn leven, maar deze ervaring was zeer lonend en verfrissend voor zowel mij als mijn carrière.
Welke kit gebruik je?
Als ik een wedstrijd zou verslaan in bijvoorbeeld het Wembley Stadium, zou ik vier camera's meenemen, waaronder twee Canon EOS-1D X Mark III's en twee Canon EOS-1D X Mark II's. Ik zou ook een EF 400mm f / 2.8 IS II USM, EF 70-200mm f / 2.8L IS III USM, EF 24-70 f / 2.8 II USM, EF 16-35mm f / 2.8 III USM, een Canon EF 20 mm f2.8 USM en af en toe een Canon EF 85 mm F1.4L IS USM.
Ik heb twee tassen nodig voor al mijn spullen, inclusief een Think Tank-trolley op wielen en een grote F-Stop-rugzak. Ik neem ook andere uitrusting mee, waaronder een inklapbare stoel, 30 meter ethernetkabel, ministatieven, monopods en flitsers. Het is waanzinnig hoeveel uitrusting je moet meenemen.
Net als een voorbeeld van een typische situatie, als ik voetbal schiet en achter het doel werk, positioneer ik mezelf met een camera met mijn 70-200 mm om mijn nek en ik heb een 400 mm op een monopod die ik ' Ik zal met mijn knieën vasthouden. Beneden op de vloer heb ik een 24-70 mm voor het geval de spelers dicht bij het doel komen om het te vieren. Het vierde lichaam komt achter het doel en ik werk dat met radioslaves, zodat wanneer ik mijn 70-200 mm afvuur, deze automatisch die tweede camera activeert. Bij een FA-bekerfinale zou ik ook een vijfde lichaam meebrengen zodat ik twee camera's achter het doel kon plaatsen.
Wat vind je van de Canon EOS-1 DX Mark III?
Het is een fantastisch pakket. Zoals je je kunt voorstellen, is dit vier jaar na de vorige en hebben die jongens in Japan niet zomaar op hun handen gezeten. Het is een concurrerende industrie, met Sony die op de markt komt en Nikon ook echt hun technologie pusht. Het is goed voor fotografen, want de camerabedrijven moeten nog harder werken om ons tevreden te houden.
Ik ben oprecht heel blij met deze camera, hij is echt van een ander niveau. Ik denk dat sportfotografen de reputatie hebben dat ze de burst-modus gewoon de hele tijd laten rippen, maar dat is niet echt zo vaak het geval. We volgen het spel en kiezen het hoogtepunt van de actie, en dan heb je 16 fps nodig. Wanneer twee spelers de strijd aangaan om de bal, dan schiet je 6-7 frames in een halve seconde en krijg je meer keuze in je uiteindelijke afbeeldingen.
We hebben een paar maanden geleden wat tests gedaan met de Mark III om te zien hoe het ging. We schoten basketbal binnenshuis bij weinig licht. De spelers die naar ons toe renden, droegen effen zwarte T-shirts zonder opschrift of logo's om de camera te helpen ze te onderscheiden van de achtergrond. Dit was eigenlijk de eerste keer dat ik de camera pakte, maar hij deed het erg goed.
Ik volgde een speler die op ons af rende en hij verdween twee keer volledig achter andere spelers, maar toen ik hem fotografeerde, was hij haarscherp. En dat was met weinig licht, een zwart T-shirt en andere lichamen die voor hem kruisten. Hoe goed de Mark II ook is, hij zou dat niet aankunnen, maar dit is wat Canon heeft gebouwd.
Waarom kijk je uit naar The Photography Show?
Het zal interessant zijn om eens rond te kijken. Ik ben daar met Canon, dus ik zal in de buurt zijn om met mensen over de camera's te praten en ze voorbeelden te laten zien van wat ze doen. Door naar dergelijke shows te gaan, leer je echt wat er vandaag relevant is. Er veranderen voortdurend dingen in dit bedrijf, dus het is goed om op de hoogte te blijven.
Wat kunnen mensen verwachten van uw lezing in de Canon Spotlight Stage?
Ik zal me concentreren op het geven van inzicht in hoe een sportfotograaf werkt. Ik zal ook verslag doen van het werken met de FA en het Engelse team. Ik bespreek hoe we werken, wat we plannen, wat we doen op sociale media en hoe ik mijn werk doe. Ik zal ook een normale werkdag met het Engelse team doormaken.
Mijn taak is niet alleen naar games gaan, maar ook vliegen met het team. Op een dag dat we naar een ander land vliegen, is het altijd een beetje haast. Ze trainen 's ochtends, dan gaan we naar onze kamer en pakken we onze spullen, haasten we ons naar een coach, waar ik nog steeds foto's van de training naar het socialemediateam stuur. Dan moet ik foto's maken van hen die in het vliegtuig stappen, en ik moet de foto's verzenden voordat het vliegtuig vertrekt en de internetverbinding verbreekt.
Dan doe ik hetzelfde aan de andere kant. En dan gaan we achter in een busje racen naar het stadion omdat ze binnen 45 minuten een persconferentie hebben. Ze springen in een auto met politiebegeleiding en wij jagen achter hen aan om de persconferentie te schieten. Daarna stuur ik die foto's, en dan ga ik eindelijk terug naar het hotel en ga ik liggen… en misschien zelfs een brutale gin-tonic.
Eddie Keogh zal spreken op de Canon Spotlight Stage op The Photography Show, die van 14-17 maart in Birmingham NEC plaatsvindt. Je kunt je tickets hier boeken.
Beste Canon-camera van 2022-2023: Canon's DSLR-, spiegelloze en compactcamera's
Beste Canon-lenzen van 2022-2023: ga langer, breder en dichterbij met je Canon-camera
Beste Canon-portretlenzen voor EOS DSLR-gebruikers