Brooke Shaden is een conceptuele kunstfotograaf met een passie voor verhalen vertellen. En als een van de headliners op het virtuele evenement The Photography Show: Spring Shoots, dat plaatsvindt van 6 tot 7 maart, vertelt ze het verhaal van die verhalen.
Ze staat erom bekend zichzelf te fotograferen en de karakters te worden van dromen geïnspireerd door een jeugd van intense verbeeldingskracht en angst - als zowel maker als acteur, beheerst Brooke haar duisternis en confronteert ze die angsten.
Brooke begon haar fotografische reis in 2008 en genoot van de mogelijkheid om in eenzaamheid te creëren en zelf personagerollen op zich te nemen. Haar werken hebben een thema, vaak aangetrokken tot dood en wedergeboorte of schoonheid en verval.
Hoewel Brooke's beelden afkomstig zijn van een persoonlijke plek van onderzoek, is het doel bij het maken ervan niet alleen om zichzelf tevreden te stellen; haar grootste wens is om anderen een deel van zichzelf te laten zien. Kunst is een spiegel voor de maker en de toeschouwer.
Samen met andere Super Stage-superster-sprekers zoals Rankin, zal Brooke deze zondag om 14:00 GMT vertellen hoe je je eigen werk technisch, conceptueel en creatief kunt bekritiseren om je stijl en uniekheid te ontwikkelen.
Jij kan registreer GRATIS voor The Photography Show: Spring Shootsen koop kaartjes om de Super Stage-sprekersessies te zien. Lees in de tussentijd meer over Brooke en haar werk in de aanloop naar haar Spring Shoots-optreden …
5 korte vragen met Brooke Shaden
1. Hoe ontdekte je dat fotografie voor jou het format was om je creativiteit te manifesteren en verhalen te vertellen?
Ik begon als filmmaker, maar ontdekte al snel dat er veel mensen op de set nodig waren om een enkele visie tot leven te brengen. Ik wilde volledige controle over mijn verhalen, dus ik wendde me tot fotografie als een manier om helemaal alleen te werken.
2. Waarom is fotografie, en kunst in het algemeen, zo belangrijk?
Kunst is een van de weinige dingen in de geschiedenis die blijft bestaan. Het kadert hoe we de wereld en onze culturen zien, en helpt mensen door een wereld te navigeren die de emoties die we allemaal hebben grotendeels onderdrukt. Kunst is verhaal, en verhaal is hoe we dit specifieke moment in ons leven of in de geschiedenis bewaren en begrijpen.
3. Heeft u een soortgelijk proces dat u doorloopt om uw afbeeldingen te produceren?
Ik bedenk altijd eerst. Mijn proces begint met een thema en ik werk vanuit dat unieke thema om alle secundaire elementen te achterhalen, inclusief kledingkast, locatie, kleuren, compositie enz.
Ik teken een schets en schrijf een paar alinea's over de betekenis achter de afbeelding. Zodra ik de conceptualisering heb voltooid, ga ik verder met fotograferen, wat meestal alleen gebeurt (aangezien ik een zelfportretkunstenaar ben). Het duurt gemiddeld ongeveer 5-15 minuten. Ik werk minimaal, dus ik ben het, mijn statief en mijn camera!
Ten slotte ga ik verder met bewerken, dat altijd begint met het samenstellen. Nadat de afbeeldingen aan elkaar zijn gehecht, werk ik aan het veranderen van de belichting en kleurdynamiek van de afbeelding en eindig ik deze met een textuur.
Het bewerken kan gemiddeld 2-5 uur duren voor een enkele afbeelding, maar afhankelijk van de complexiteit kan dit oplopen tot 50 uur.
4. Heb je een bepaalde ervaring van een van je shoots die een favoriete persoonlijke herinnering is geworden?
In 2015 reisde ik naar IJsland en wist dat ik een zelfportret wilde maken. Om middernacht arriveerde ik bij een gletsjerlagune en sprong in het water voor een zelfportret in een prachtige blauwe satijnen jurk. Ik was absoluut bevroren, maar het was een herinnering die ik nooit zal vergeten.
5. Wat denk je dat je zou doen als je geen fotograaf was?
Ik zou schrijver worden, en dat doe ik momenteel in mijn vrije tijd. Ik werk aan een fantasieroman voor jonge volwassenen.
Registreer GRATIS voor The Photography Show Spring Shoots
Dit is alles wat je zou moeten zien op het virtuele evenement The Photography Show
Canon maakt sprekersopstelling bekend voor virtueel festival The Photography Show!
Rankin-interview: pandemische portretten, film versus digitaal, en David Bowie in een wolvenmasker