Canon EF-S 18-135mm f / 3.5-5.6 IS USM recensie

De Canon EF-S 18-135mm f / 3.5-5.6 IS USM past op Canon's APS-C-formaat DSLR's, inclusief de Rebels, tot en met de Canon EOS 7D Mark II. Het biedt een veel groter zoombereik dan een gewone standaardzoom voor deze camera's en kwalificeert zich bijna als een ‘superzoom’. Het is echter een EF-S-lens, wat betekent dat hij niet kan worden gebruikt op Canons full-frame camera's zoals de EOS 6D en hoger.

Canon EF-S 18-135mm f / 3.5-5.6 IS USM-functies

Canon heeft een doorgewinterde EF-S 18-200 mm superzoom met een basis autofocussysteem dat ongewijzigd blijft, maar de kleinere 18-135 mm lens heeft twee updates ondergaan. De eerste luidde een autofocussysteem met stappenmotor in en deze editie heeft een Nano USM-actuator die snelle stilstaande beelden combineert met vloeiende en stille overgangen bij het opnemen van films.

In vergelijking met andere superzoomlenzen is het niet bijzonder indrukwekkend voor het volledige zoombereik, en schiet het tekort aan de telepositie, wat overeenkomt met 216 mm in full-frame termen. Hij is ook nauwelijks compacter of lichter dan andere superzooms, maar de bediening is verfijnd en de beeldstabilisator werkt goed. Je moet de afzuigkap apart kopen als je er een wilt.

Hoe we lenzen testen

We gebruiken speciaal ontwikkelde grafieken die zijn gemaakt onder gecontroleerde lichtomstandigheden en de Imatest-beeldanalysesuite. We meten de lensresolutie over het frame bij verschillende brandpuntsafstanden en diafragma's, samen met chromatische aberratie (kleurafwijkingen) en vervorming, de twee meest lastige lensafwijkingen.

Scherpte

De scherptewaarden zijn een indicatie van hoe goed de lens fijne details oplost. Hoe hoger het cijfer, hoe scherper de fijne details op de foto eruit zullen zien.

Het is goed bij gemiddelde tot lange zoominstellingen, maar kan beter zijn bij korte brandpuntsafstanden.

Franjes

Kleurranden worden ook wel chromatische aberratie genoemd en produceren de cyaan-magenta of blauwgele randen die je soms rond objectomtrekken ziet, vooral aan de randen van de foto.

De Canon houdt kleurranden goed onder controle over het hele zoombereik.

Vervorming

Vervorming is waar de lens rechte lijnen weergeeft die lichtjes gebogen zijn en die het meest opvalt aan de randen van de foto. Groothoeklenzen produceren doorgaans ‘tonvormige’ vervorming, telefoto's produceren vaak ‘kussenvormige’ vervorming.

Tonvormige en kussenvormige vervormingen zijn minder ernstig dan in de meeste DSLR-superzooms.

Prestatie

De STM-editie van de lens is niet traag voor autofocus, maar AF in de nieuwe editie is supersnel en klikt praktisch op zijn plaats. Een voordeel van het relatief magere zoombereik is dat de scherpte aan het lange uiteinde slechts marginaal afneemt en vervormingen minder uitgesproken zijn dan bij de meeste concurrerende lenzen.

Interessante artikelen...