We houden allemaal van de veelzijdigheid van systeemcamera's met verwisselbare lenzen, maar we zijn niet altijd zo enthousiast over het daadwerkelijk verwisselen van lenzen. Dat geldt met name voor zelfs de beste systeemcamera's, waar de beeldsensor wordt blootgesteld aan de elementen telkens wanneer u van optiek wisselt. Er valt dus veel te zeggen voor een superzoomlens, met een enorm zoombereik dat geschikt is voor een enorm scala aan opnamescenario's. Het nadeel is dat, vergeleken met prime-lenzen en zoomlenzen met een bescheidener bereik, er meestal een substantieel compromis in beeldkwaliteit is, vooral als het gaat om scherpte en vervormingen. Laten we eens kijken of deze nieuwe lens met Z-vatting het nog beter kan.
Specificaties
Monteren: Nikon Z
Volledig frame: Ja
Autofocus: Ja
Beeldstabilisatie: Ja
Lens constructie: 19 elementen in 15 groepen
Kijkhoek: 84-12 graden
Diafragma bladen: 7
Minimaal diafragma: f / 22-36
Minimale scherpstelafstand: 0,5-0,7 m
Maximale vergrotingsfactor: 0,28x
Filtermaat: 67 mm
Dimensies: 77x114mm
Gewicht: 570 g
Belangrijkste kenmerken
Dit is Nikon's eerste FX (full-frame compatibele) lens met Z-vatting die niet tot de veelgeprezen S-line-familie behoort. Je raadt het echter niet zo veel, want de bouwkwaliteit, de functieset en de bediening zijn even indrukwekkend. Een zeldzaamheid tot nu toe bij FX-formaat lenzen met Z-vatting is dat deze een optische beeldstabilisator heeft. Het VR-systeem (vibratiereductie) is inderdaad gebaseerd op spreekspoelmotoren en heeft een vermogen van 4,5 stops. De effectiviteit wordt verder verbeterd wanneer deze wordt gebruikt in combinatie met de ingebouwde VR van Nikon’s full-frame camera's uit de Z-serie: de Z5, Z6 en Z7.
Er is een nog grotere bonus bij gebruik van de lens op de DX (APS-C-formaat) Nikon Z 50, die geen ingebouwde stabilisator heeft. Op deze camera geeft de lens effectief een bruikbare 36 mm groothoekbrandpuntsafstand, terwijl het maximale telefotobereik wordt vergroot tot 300 mm.
Ondanks de concurrerende vraagprijs is er geen tekort aan luxe optische opsmuk. Een complex asferisch ED-element (Extra-low Dispersion) is aanwezig, samen met twee andere asferische elementen en twee extra ED-elementen. Het totale aantal is 19 elementen geplaatst in 15 groepen. Er wordt ook high-tech ARNEO Coat aangebracht om beeldschaduwen en schittering te minimaliseren.
Zoals gebruikelijk bij lenzen met Z-bevestiging, is autofocus te danken aan een stappenmotor. Dit maakt een snelle en nauwkeurige autofocus voor foto's mogelijk, evenals vloeiende overgangen voor filmopnamen, met vrijwel geruisloze werking. De lens heeft een volledig intern scherpstelsysteem, dus het voorste element schuift noch roteert tijdens het scherpstellen. Ook typerend voor lenzen met Z-vatting, het diafragma wordt elektromagnetisch bestuurd, in plaats van te worden bediend via een mechanische hendel (gebruikt in veel van Nikon's DSLR-lenzen). Dit zorgt voor een betere consistentie van beeld tot beeld, zelfs tijdens continu-opnamen met snel vuren, en heeft veel de voorkeur voor filmopnamen.
Bouw en gebruik
Net als bij de functieset, zijn we gewend om een uitstekende bouwkwaliteit en bediening te zien in de S-line-lenzen van Nikon voor camera's uit de Z-serie. Hoewel het geen S-line-lens is, volgt deze superzoom dit voorbeeld. Het heeft een lichtgewicht en gemakkelijk hanteerbare constructie, meet 77x114 mm en weegt slechts 570 gram. Het voelt echter erg solide en stevig aan, wordt geleverd met een volledige set weerafdichtingen en heeft ook een fluorcoating op het voorste element om vocht en vet af te weren en het is ook gemakkelijker schoon te maken. De lens wordt compleet geleverd met een bladvormige zonnekap en draagtas.
De grote zoomring aan de voorkant van de lens werkt met soepele precisie en is zeer goed bestand tegen zoomkruipen. Toch is er een zoomvergrendelingsschakelaar aangebracht om te voorkomen dat de lens per ongeluk uitschuift terwijl u hem draagt. Er is nogal wat uitbreiding als je door het zoombereik veegt van 24 mm tot 200 mm, met dubbele binnenste lopen die zich uitstrekken om de afstand te overbruggen.
Geholpen door de brede diameter van het Z-mount-systeem, is de lens goed uitgebalanceerd met relatief grote elementen aan de achterkant en frontelementen die kleiner zijn dan normaal voor een full-frame superzoom. Hierdoor heeft de filterbevestigingsdraad een bescheiden diameter van 67 mm.
Een ander voordeel bij het hanteren, zoals te zien is in S-line-lenzen, is dat de bedieningsring die gewoonlijk wordt gebruikt voor handmatige scherpstelling, aanpasbaar is. Naast een soepele en uiterst nauwkeurige bediening voor handmatige scherpstelling, wat goed werkt met de 'focus peaking'-weergaveoptie van de hostcamera, kunt u alternatieve functies toewijzen aan de bedieningsring. Een topfavoriet is de traploze diafragmaregeling bij het opnemen van films, terwijl andere opties controle over de ISO-instellingen en belichtingscompensatie zijn. Over het algemeen is de bediening uitstekend.
Prestatie
De 24-200 mm is niet zo eng scherp als sommige van Nikon's S-line lenzen die we tot nu toe hebben getest, maar de scherpte is niettemin erg indrukwekkend, vooral voor een superzoom. En er is opmerkelijk weinig afname van de scherpte tot aan de allerhoogste brandpuntsafstand. Vervormingen en laterale chromatische aberratie worden effectief opgevangen met in-camera correcties, en er is weinig lichtafval, zelfs niet bij wijd open fotograferen. Bokeh is prettig, vooral aan de lange kant van het zoombereik, waar je een redelijk kleine scherptediepte kunt krijgen bij het maken van close-ups, ondanks dat het grootste beschikbare diafragma kleiner wordt tot f / 6.3.
Autofocus bleek snel en feilloos nauwkeurig in onze tests, terwijl het gebrek aan focus-ademhaling een bonus is bij het opnemen van video. Het optische VR-systeem is even effectief, zowel op zichzelf als in combinatie met de ingebouwde stabilisatie van Nikon's full-frame systeemcamera's.
Voorbeeldafbeeldingen
Labotests
Over onze laboratoriumtests:
We voeren een reeks laboratoriumtests uit onder gecontroleerde omstandigheden, met behulp van de testsuite van Imatest Master. Foto's van testkaarten worden gemaakt over het hele bereik van diafragmaopeningen en zoomlenzen (indien beschikbaar) en vervolgens geanalyseerd op scherpte, vervorming en chromatische aberraties.
We gebruiken Imatest SFR-grafieken (ruimtelijke frequentierespons) en analysesoftware om de lensresolutie in het midden van het beeldframe, hoeken en middelpuntafstanden, over het bereik van diafragma-instellingen en, met zoomlenzen, bij vier verschillende brandpuntsafstanden uit te zetten. De tests meten ook vervorming en kleurranden (chromatische aberratie).
Scherpte:
De scherpte-scores in de twee onderstaande grafieken worden geproduceerd door een monochrome testkaart te fotograferen die is bedekt met meerdere scherpe grenzen tussen zwart en wit. Dit beeld wordt vervolgens beoordeeld door gespecialiseerde software, waarbij de mate van vervaging op de contrastgrenzen in het midden, midden en randen van het beeld wordt omgezet in een ruimtelijke frequentiewaarde om te bepalen hoeveel lijnbreedtes per beeldhoogte de lens kan oplossen. Een hogere ruimtelijke frequentie komt overeen met een groter aantal fijnere lijnen over een bepaalde afstand die de lens kan oplossen - dit getal is de scherpte-score.
Voor een superzoom is er aan het lange uiteinde van het zoombereik weinig afname van de scherpte en wordt de scherpte ook goed behouden richting de randen van het frame.
Franje:
De chromatische aberratiescores worden berekend met dezelfde grafiek die we gebruiken voor het meten van scherpte. Deze keer beoordeelt de verwerkingssoftware de scherpe zwart-witcontrastgrenzen en bepaalt de breedte in pixels van de kleurrand die zwart van wit scheidt - hoe groter de breedte van de pony, hoe groter - en slechter - de randscore.
Er is slechts een zeer verwaarloosbare kleurafwijking bij 24 mm, en nog minder bij gemiddelde tot lange zoominstellingen.
Vervorming:
Aan de boven- en onderkant van onze lenstestkaart bevinden zich horizontale zwarte balken die over de volledige breedte lopen. Een lens die deze lijnen naar de randen van het frame uitpuilt, produceert tonvormige vervorming, waarvan de mate wordt aangegeven door een negatieve score. Een krimpende (kussenvormige) vervorming, meestal veroorzaakt door een telelens, levert een positieve score op. Hoe hoger het getal - positief of negatief - hoe groter de vervorming. Een score van nul duidt op geen vervorming.
Geholpen door automatische in-camera correcties die niet kunnen worden uitgeschakeld, zijn vervormingen in principe geen probleem bij alle brandpuntsafstanden.
Vonnis
Uitstekende algehele prestaties, zeer indrukwekkende beeldkwaliteit en verfijnde bediening worden met groot succes in deze compacte superzoomlens verwerkt. De lichtgewicht en toch robuuste constructie maakt hem ideaal als reislens of voor alledaagse opnamen, en hij werkt uitstekend voor zowel foto's als video-opnamen. Zoals we steeds vaker zien bij lenzen voor spiegelloze camera's, wordt er voor vervorming vertrouwd op correcties in de camera. Uiteindelijk levert deze superzoom echter uitstekende resultaten op op elke Nikon Z-serie FX- of DX-camera.
De beste Nikon-lenzen
Beste Nikon Z-lenzen
De beste superzoomlenzen voor Nikon