Ik heb de laatste tijd iets aan mijn hoofd gehad over de huidige staat van landschapsfotografie, en misschien wel een indicatie van de tijd waarin we momenteel leven. Dat iets is de angst om iets te missen, of ‘fomo’ in het lexicon van vandaag.
Ik ben gecharmeerd van de overgangstijden tussen seizoenen, vooral aan beide uiteinden van het jaar, en het belang dat ik aan deze momenten hecht, geeft het gevoel dat ze langer duren dan ze doen. Het Britse weer kan een meedogenloos beest zijn, en in deze tijden is het bijzonder veranderlijk.
Ik ben altijd op zoek naar atmosferische, interessante omstandigheden, maar op het juiste moment op de juiste plaats zijn, is een moeilijke berekening. Het is vaak een evenwichtsoefening, en zelfs als ik me in ideale omstandigheden bevind, is er van binnen een angst dat het ergens anders misschien beter zou zijn. Zodra deze gedachte bij me opkomt, vind ik het erg moeilijk om me te concentreren op de scène voor me, in plaats daarvan op ingebeelde composities elders.
Zelfs als ik me in ideale omstandigheden bevind, is er van binnen een angst dat het ergens anders misschien beter gaat
Verity Milligan
Dit wordt nog verergerd door sociale media, vooral met de toevoeging van Instagram-verhalen waar ik direct kan zien hoe de omstandigheden er in de buurt uitzien. Wanneer ik na de gebeurtenis nadenk, lijkt dit gedrag mij absurd - een moderne aandoening die creativiteit kan verteren.
We kunnen onze beelden en creativiteit onmiddellijk online delen, en daardoor worden we snel blootgesteld aan ander werk waardoor we misschien stoppen en het gevoel krijgen dat we naar een andere locatie hadden moeten gaan of een andere lens hadden moeten gebruiken, alsof de implementatie van deze kleine stappen dat zou doen hebben geleid tot hetzelfde resultaat. Die mentaliteit gaat voorbij aan onze individualiteit en speelt in op het idee dat we altijd moeten concurreren - als creatievelingen, als individuen en als mensen.
Een bericht gedeeld door Verity Milligan 📷🌄 (@veritymilligan)
Een foto gepost door op
Een bericht gedeeld door Verity Milligan 📷🌄 (@veritymilligan)
Een foto gepost door op
Onlangs heb ik geprobeerd een manier te vinden om deze angst weg te nemen, maar ik vond het geen gemakkelijke taak. Wanneer ik ontdek dat mijn geest afdwaalt, probeer ik alles terug te brengen naar het hier en nu, terwijl ik onderweg fundamentele mindfulness oefen om die impulsen te beheersen die ertoe leiden dat een objectief prachtige ervaring saai wordt.
Ik heb geprobeerd de verwachting om ‘beter’ te zijn uit te bannen, in plaats daarvan tevreden om mijn aandacht te richten op de scène voor me, en dankbaar te zijn dat ik dat moment mag meemaken, ongeacht de omstandigheden. Ik geef toe dat dit niet gemakkelijk te leren is, maar ik merk dat als ik erin slaag om in het moment te blijven, het mijn creativiteit de vrijheid geeft om rond te dwalen en te experimenteren, en uiteindelijk maak ik enkele van mijn favoriete afbeeldingen.
Een bericht gedeeld door Verity Milligan 📷🌄 (@veritymilligan)
Een foto gepost door op
Verhoog uw mentale welzijn met The Photography Show
Leg snel bewegend water vast met een langzame belichting
De meest verbluffende bestemmingen ter wereld
