De camera's met X-bevestiging van Fujifilm hebben de enthousiaste cameramarkt met verwisselbare lenzen echt nieuw leven ingeblazen. De eigenzinnige X-Pro en de X-T1 in SLR-stijl gaven de aftrap, met Fujifilms geweldige, bijna filmachtige X-Trans-sensor, een uitstekende reeks zoom- en prime-lenzen, robuuste bouw en ouderwetse externe bedieningselementen.
De originele 16-megapixel X-Trans-sensor begon er ondermaats uit te zien in een markt die gedomineerd wordt door 24 MP-camera's, dus de komst van de X-Pro 2, X-T2 en nu de X-T20 heeft voor veel opschudding gezorgd.
In feite vervangt de X-T20 de X-T10, maar de verbeteringen gaan veel verder dan een simpele verhoging van de resolutie. De nieuwe sensor werkt samen met de nieuwe X-Processor Pro-beeldprocessor van Fujifilm voor een snellere start, betere autofocus-tracking en verbeterde continu-opnamen.
• De beste Fujifilm-lenzen in 2022-2023
De X-T20 kan ook 4K-video opnemen en, dankzij de krachtigere processor, kan hij de beroemde filmsimulatiemodi van Fujifilm tegelijkertijd op opnames toepassen, inclusief de nieuwe zwart-wit Acros-optie. Het ISO-bereik is ook hoger dan die van de X-T10, met een maximum van ISO 12.800, of 51.200 in ‘uitgebreide’ modus.
Het beste van alles is dat de X-T20 het nieuwe autofocussysteem van de X-T2 krijgt, met 91 AF-punten (325 in enkelpunts AF-modus) die ongeveer 85% van het beeld beslaan (die dekking krijg je niet met een digitale SLR) en 49 cross-type AF-punten in een centraal gebied, die ongeveer 40% van het beeld beslaan. Het doel van Fujifilm is om de continue autofocus en het onderwerp volgen van de beste spiegelreflexcamera's te evenaren; het is hier weer een grote stap dichterbij gekomen.
Aan de achterkant heeft Fujifilm aanraakbediening toegevoegd aan het kantelbare LCD-scherm en aan de bovenkant van de camera zit een nieuwe Auto-hendel om de camera snel naar de volledig automatische modus te schakelen als er geen tijd is om na te denken over de instellingen of als je langskomt het over aan iemand anders om te gebruiken.
De X-T20 vertegenwoordigt een belangrijke upgrade ten opzichte van de X-T10. Het is zelfs zo krachtig dat je je misschien afvraagt wat de duurdere X-T2 heeft en deze camera niet. Welnu, de X-T2 is groter en robuuster - hij is stofdicht, spatwaterdicht en vorstbestendig tot -10 graden Celsius. Het heeft een ISO-draaiknop en een schakelaar voor de meetmodus, terwijl de X-T20 voor deze instellingen afhankelijk is van menu's; het heeft een iets betere buffercapaciteit en - met een optionele batterijgreep - een hogere continue opnamesnelheid van 11 fps. De X-T2 heeft ook verbeterde video-opties, een zijwaarts kantelbaar scherm (evenals omhoog / omlaag) en twee UHS II-kaartsleuven. (De X-T20 heeft een enkele UHS I-kaartsleuf.)
Als je deze functies niet nodig hebt, of niet denkt dat ze het extra geld waard zijn, is de X-T20 een verleidelijk voorstel. Het is misschien het kleine broertje van de X-T2, maar hij heeft nog steeds veel kracht en offert minder mogelijkheden van de X-T2 op dan je zou denken.
Bouw en gebruik
De X-T20 is een sympathieke kleine camera die indruk op je maakt zodra je hem oppakt. Hij is compacter dan een APS-C SLR, met de vierkante randen van een ouderwetse 35mm film SLR. De 18-55 mm f / 2.8-4.0 kitlens van Fujifilm voelt een fractie groot aan voor de camera wanneer deze is gemonteerd, maar dat moet je niet afschrikken: hij past het beste bij de functies en beeldkwaliteit van de X-T20.
De elektronische OLED-zoeker is uitstekend. Het is scherp en levendig en vertoont geen waarneembare vertraging, zelfs niet bij weinig licht. De kantelbare achterruit is ook goed; hoewel het niet de zijwaartse kanteling van de X-T2 heeft, heeft het wel Touch Focus, Touch Focus Area Selection en Touch Shot, als je dit inschakelt. Als u het touchscreen niet wilt gebruiken voor selectie van het scherpstelpunt, kunt u op de navigatieknop ‘omlaag’ drukken en het AF-punt verplaatsen met de richtingsknoppen.
Het bovenaanzicht van de X-T20 benadrukt het verschil tussen Fujifilms spiegelloze camera's met X-bevestiging en andere spiegelreflexcamera's en CSC's. Om te beginnen is er geen modusknop. U stelt de sluitertijd in met behulp van een draaiknop bovenop de camera of stelt deze in op de A-positie als u wilt dat deze automatisch de sluitertijd selecteert (diafragmaprioriteitsmodus). Op dezelfde manier kies je de diafragmawaarde op de lens, of stel je deze in op A als je wilt dat de camera deze voor je kiest (Shutter Priority-modus). Of u stelt beide in de A-positie om effectief de Program AE-modus te krijgen.
De diafragma-instelling is waar het enigszins gecompliceerd kan worden. Slechts enkele van de hoogwaardige lenzen van Fujifilm hebben diafragmaringringen met f-stopmarkeringen. Kleinere lenzen, zoals de 18-55 mm kitlens, hebben een eenvoudige handmatige / automatische schakelaar: wanneer de lens op handmatig is ingesteld, draai je aan een ring op de lens om de diafragmawaarde aan te passen, die wordt weergegeven op het scherm van de camera. Sommige lenzen ontbreken ook, en het diafragma wordt uitsluitend ingesteld door de bedieningselementen op de camerabody.
De belichtingsregeling van Fujifilm is een briljant idee; het is alleen jammer dat het niet volledig wordt doorgevoerd op al zijn lenzen met X-bevestiging.
Nog steeds aan de bovenkant van de camera bevindt zich een draaiknop voor de aandrijfmodus helemaal links en een draaiknop voor belichtingscompensatie helemaal rechts. Dit gaat tot +/- 3 EV maar heeft een extra C-positie, waarmee u met de bedieningsknop aan de voorzijde tot +/- 5 EV kunt gaan.
Deze bedieningsknoppen hebben verschillende functies, afhankelijk van de modus waarin u zich bevindt. Ze werken redelijk goed, maar hun ‘klik'-actie voor extra functies kan vervelend zijn. Het is gemakkelijk om te hard te drukken terwijl u ze probeert te draaien en een functie te activeren die u niet wilde.
Vervelender is dat het te gemakkelijk is om met de basis van uw duim op de navigatieknop ‘omhoog’ aan de achterkant van de camera te drukken terwijl u de camera vastpakt. Hierdoor wordt het scherm Sync Terminal M Setting weergegeven, wat ongetwijfeld handig is in de juiste context, maar we waren het beu om het aan het einde van de test te zien.
Hoe goed de op draaiknop gebaseerde bedieningselementen ook zijn, er zijn nog steeds enkele instellingen die de menu's nodig hebben. Er zijn bijvoorbeeld twee bracketing-instellingen op de drive-modusknop - wat erg handig is - maar je moet behoorlijk diep in de menu's graven om de EV-stappen voor belichtingsbracketing te wijzigen, die je in het gedeelte Drive-instelling van het menu Opname-instellingen vindt. .
Het ultramoderne hybride autofocussysteem van de X-T20 klinkt ingewikkeld, maar dat is het eigenlijk niet. Als je snel bewegende objecten wilt volgen in continu-opnamemodus, kun je het beste de Zone AF-modus gebruiken en proberen de AF-zone boven je onderwerp te houden. Vergeet niet om de AF-modusschakelaar aan de voorkant van de camera op C of ‘continu’ te zetten, anders volgt de AF uw onderwerp niet.
Ondanks al die mooie externe wijzerplaten, vertrouwt de X-T20 nog steeds sterk op het menusysteem en het 'Q'-scherm met snelle instellingen. Het kan even duren om de locatie van enkele van de meer diepgaande bedieningselementen te achterhalen.
Prestatie
De prestaties van de X-T20 zijn op zoveel manieren zo goed dat er nauwelijks iets aan te merken valt. Het meetsysteem leverde geweldige resultaten op in verschillende situaties; de enige tijdcompensatie was nodig bij intrinsiek lichte of donkere onderwerpen - en dat is hetzelfde voor elk in-camera meetsysteem.
Het is de moeite waard om het uitbreidingssysteem voor dynamisch bereik van Fujifilm te noemen. U kunt dit instellen op 100% (geen uitbreiding), 200% (1EV uitbreiding) of 400% (2EV uitbreiding); of stel het in op Auto, zodat het dynamisch bereik automatisch wordt aangepast. Dit kan handig zijn in heldere of contrastrijke omstandigheden, en het kan worden gebruikt in combinatie met de licht- en schaduwtinten van de camera om echt heldere hoge lichten of dichte schaduwen te regelen. Dit, in combinatie met de aantrekkelijke filmsimulatiemodi van Fujifilm, betekent dat u dichter bij de perfecte ‘look’ kunt komen zonder dat u onbewerkte bestanden hoeft op te nemen en te verwerken.
De meest opvallende filmsimulaties zijn Velvia, dat dichte, levendige kleuren produceert, en de nieuwe Acros zwart-witmodus die diepere, rijkere tonen lijkt te leveren dan de reguliere zwart-witoptie.
De 18-55 mm f2.8-4.0 kitlens van Fujifilm is ook een stuk beter dan de gemiddelde kitlens en produceert geweldige details, contrast en scherpte. De X-T20 kan qua beeldkwaliteit evenaren met elke digitale SLR of spiegelloze rivaal in zijn prijsklasse.
Het nieuwe autofocussysteem is ook goed. Voor single-shot fotografie voelen de opnamesnelheid en nauwkeurigheid net zo goed aan als die van een spiegelreflexcamera uit het middensegment en hij vertraagt niet wanneer je overschakelt van de zoeker naar live view.
Het is ook behoorlijk indrukwekkend met bewegende onderwerpen; hoewel we tijdens onze continu-opnametests een paar dud-shots kregen, had dat meer te maken met operatorfouten dan met het AF-systeem van de camera. Het vergt oefening om een snel bewegend onderwerp te centreren, en het is gemakkelijk om de camera de schuld te geven van onscherpe opnamen, terwijl het in feite de kadrering is die de fout heeft veroorzaakt.
Dat gezegd hebbende, kan de combinatie van schermuitval en vertraging bij het vullen van de buffer het moeilijk maken om onderwerpen tegen het einde van een burst te volgen - het is waarschijnlijk het beste om vast te houden aan JPEG.webp's in plaats van onbewerkte bestanden als je niet weet hoe lang je bent ' Ik moet de ontspanknop ingedrukt houden.
De X-T20 is echt een indrukwekkende kleine camera. Het gebruikt dezelfde sensor als de duurdere X-T2 en komt overeen met de meeste functies van de grotere camera. Als je voor een goedkoper model kiest, heb je zo vaak het gevoel dat je meer prestaties of controle weggeeft dan je wilt, maar dat is niet het geval met de X-T20.
De beste Fujifilm-lenzen van 2022-2023
De beste Fujifilm-camera's van 2022-2023
