De Leica M10 Monochrom is opmerkelijk om drie redenen. De eerste is het gebruik van een decennia oud ontwerp voor handmatige scherpstelafstandsmeter. De tweede is dat hij alleen in zwart-wit fotografeert. De derde is een prijskaartje hoger dan elke andere camera uit de M-serie, met uitzondering van de prestigieuze speciale edities van Leica. Wat gebeurd er?
Alleen Leica zou moedig genoeg kunnen zijn om een camera te maken die alleen in zwart-wit fotografeert. Toen het Duitse bedrijf in 2012 voor het eerst de eerste Leica M Monochrom introduceerde, dachten velen dat het slechts een van Leica's speciale edities was die zou vervagen zodra deze was gearriveerd.
Maar nu in zijn derde volledige interatie, en met verschillende speciale edities onderweg, vestigde de Leica Monocrom-dynastie een nieuwscategorie van camera. De Monochrom bootst het gevoel van weleer na toen topdocumentairefotografen op pad gingen met een meetzoekercamera met een of twee prime-lenzen en een rol zwart-witfilm.
Zie Beste Leica M-lenzen
De nieuwste in de lijn is de Leica M10 Monochrom, die de mogelijkheden van deze lijn versterkt door een 40 megapixelsensor met hoge resolutie toe te voegen die speciaal voor deze camera is ontworpen, en die de gebruikelijke kleur- en laagdoorlaatfilters van rivaliserende spiegelloze camera's en DSLR-camera's mist.
Technisch gezien is dit een spiegelloze camera, maar hij is veel te gespecialiseerd om op onze lijst met de beste spiegelloze camera's te komen, en hij is ook niet op de professionele cameramarkt. In plaats daarvan is de Leica M10 Monochrom bedoeld voor fotografiekenners en auteurs, voor wie de ervaring en het erfgoed belangrijker is dan het geld. In dat opzicht kwalificeert de Monochrom zich zeker als een van de beste Leica-camera's van vandaag.
Specificaties
Sensor: 40 MP full-frame CMOS-sensor zonder kleur- of laagdoorlaatfilters
Beeldprocessor: Maestro
AF: Geen. Handmatige focus alleen via afstandsmeter-triangulatie en focuspeaking in livebeeld
ISO-bereik: 100 tot 100.000
Max. Afbeeldingsgrootte: 7840 x 5184 JPEG.webp, 7864 x 5200 DNG
Zoeker: Optisch direct zicht (niet TTL)
Meetmodi: Meerdere velden, centrumgericht, spot
Video: Nvt
Geheugenkaart: 2GB intern 1x SD / SDHC / SDXC
LCD: 3-inch vast touchscreen, 1.036.800 dots
Max. Uitbarsting: Niet geciteerd
Connectiviteit: Wifi
Grootte: 139 x 38,5 x 80 mm
Gewicht: 660 g (alleen behuizing, met batterij)
Belangrijkste kenmerken
Laten we beginnen met de sensor. De Leica M10 Monochrom heeft een op maat gemaakte 40-megapixel monochrome full-frame sensor zonder laagdoorlaatfilter en - cruciaal - zonder kleurenfilterarray. Dit betekent dat elke fotosite alleen luminantie (helderheid) informatie vastlegt, wat op zijn beurt betekent dat de afbeeldingen niet de kleurinterpolatie nodig hebben die nodig is met de rood / groen / blauwe pixel 'bayer'-sensoren die door bijna alle andere camera's worden gebruikt.
Dit is niet zoals de 'zwart-wit'-modus op een gewone camera. Het is niet zoals een gewone camera met de kleur 'uitgeschakeld'. Gewone RGGB-bayer-sensoren creëren verwerkingsartefacten die u niet kunt verwijderen, zelfs niet als u naar zwart-wit converteert. Deze sensor doet dat niet. Dus wat lijkt op opzettelijke perversiteit - een camera die puur beperkt is tot zwart-wit - heeft eigenlijk een heel belangrijke, zeer technische basis.
Met een gewone camera kun je de rode, groene en blauwe kanalen aanpassen om het effect van traditionele zwart-witfilters te simuleren, maar je krijgt kanaalruis en artefacten die erger worden met de kracht van de aanpassing. Als je met de M10 Monochrom zwart-wit 'contrast'-filtereffecten wilt, is de enige manier om echte filters op de voorkant van de lens te schroeven - maar je zult geen kanaalruis / artefacten krijgen als je het doet. Het is als een terugkeer naar de oude dagen van zwart-witfotografie.
Ook als een terugkeer naar vroeger is de scherpstelling van de afstandsmeter. Er is geen AF op deze camera. In plaats daarvan stelt u scherp met behulp van een zoeker voor direct zicht en een secundair 'spookbeeld' dat u uitlijnt met het hoofdbeeld door aan de scherpstelring op de lens te draaien. Het achterscherm biedt wel een livebeeld met een focuspeaking-optie, maar het is nog steeds handmatig.
We moeten ook de Leica M-bajonetvatting, de kwaliteit van de Leica M-lenzen en hun kosten (hoog) vermelden. Ze zijn misschien duur, maar deze Leica-lenzen zijn zo klein dat je je afvraagt hoe moderne spiegelloze lenzen zo groot zijn geworden.
En er is geen videomodus. Helemaal. Als je dat wilt, moet je in plaats daarvan naar de spiegelloze Leica SL2 kijken, of misschien een van de Leica D-Lux-samenwerkingen met Panasonic (in wezen premium Panasonic-compacts rebadged en reskinned voor Leica).
Bouw en gebruik
Deze camera is onmiskenbaar een Leica, met een solide, zware metalen behuizing die eruitziet en laat zien dat hij met precisie is ontworpen en met de hand is geassembleerd, en dat is misschien zelfs het geruststellende dure prijskaartje waard als je je vrijgevig voelt. Het is eigenlijk niet zo zwaar volgens moderne camerastandaarden, met slechts 660 gram, maar de body is vrij klein, waardoor het erg 'compact' aanvoelt.
Interessant is dat de Leica-branding van dit model is weggelaten. Er is geen rode stip, geen Leica-logo op de bovenplaat en geen kleur op de wijzerplaten. Dit is zo subtiel als je kunt krijgen … maar het klassieke ontwerp van de meetzoeker en het uiterlijk van de Leica M-reeks maken nog steeds duidelijk dat deze camera van Wetzlar komt.
De wijzerplaten zijn allemaal mechanisch. Dit betekent dat je de ISO kunt instellen, een diafragma- en sluitertijdinstelling kunt kiezen (handmatig of automatisch), zelfs voordat de camera wordt ingeschakeld. Voor iedereen die is opgegroeid met oude filmcamera's, kan dit zelfs een traan in uw oog veroorzaken. Zo waren camera's vroeger, toen je alleen maar hoefde scherp te stellen en de sluitertijd en het diafragma in te stellen.
De scherpstelling is volledig handmatig, welke lens je ook gebruikt. De scherpstelzoeker van de afstandsmeter is iets dat even wennen is als je dit nog niet eerder hebt gebruikt… aangezien je het centrale gebied gebruikt om een secundair spookbeeld te krijgen dat precies op één lijn ligt met het hoofdbeeldzoekerbeeld. In werkelijkheid gebruiken veel gebruikers van deze camera een zonefocussysteem, waarbij de camera van tevoren wordt ingesteld voor onderwerpen op een bepaalde afstand. Dat wordt ZO VEEL gemakkelijker gemaakt door Leica's prime-lenzen met M-bevestiging, die een lange scherpstelafstand, gedetailleerde scherpstelschalen en scherptediepte-indexmarkeringen hebben.
Een alternatieve techniek, gedeeld met de Leica M10-P waarvan veel van het ontwerp van deze camera is geleend, is om het drie inch touchscreen LCD-scherm in LiveView-modus te gebruiken om de scherpstelling kritisch aan te passen, zodat u weet dat deze precies is vergrendeld. Dit is langzamer en minder nauwkeurig dan u misschien hoopt. De focuspeaking lijkt enigszins willekeurig en vertoont een aantal gepixelde 'pieken', zelfs wanneer uw onderwerp duidelijk onscherp is.
Ons advies? Blijf bij het scherpstellen van de afstandsmeter. Daar is deze camera voor gebouwd, en als je bereid bent tijd te steken in het verbeteren van je vaardigheden, is hij snel en effectief en stuurt hij je eigenlijk naar een andere manier van fotograferen.
Dat is het interessante aan Leica M-camera's. Ze zijn beslist niet gemakkelijk in vergelijking met moderne camera's. Ze vragen om vaardigheid, aandacht en precisie. Maar als je eenmaal hebt geleerd hoe je ze moet bewerken, laten ze je de wereld anders zien en fotograferen.
Een van de andere eigenaardigheden van deze camerafamilie is dat je de basisplaat volledig moet verwijderen om toegang te krijgen tot de enkele SD-kaartsleuf of de batterij … Je moet de metalen plaat op de een of andere manier vasthouden terwijl je kaarten verwisselt, en onze toptip hier is: VERLIES HET NIET. We hebben de prijs van een vervanging niet gecontroleerd, maar we vermoeden dat het VEEL gaat worden.
Deze design-gril is een terugkeer naar op film gebaseerde M-modellen, waarbij je de basisplaat hebt verwijderd om een film te laden. Het blijft een soort moderne digitale 'eerbetoon' aan het oude ontwerp, dat op de een of andere manier charmant is, maar beslist irritant op een andere manier.
Prestatie
Het belangrijkste voordeel van de nieuwe versie van de Monochrom is de enorme resolutie. Het heeft een 40,8 megapixelsensor die speciaal is ontworpen om in zwart-wit te fotograferen, dus je hoeft geen kleurenfilters of demosaicing-algoritmen te gebruiken om zijn foto te maken. Elke fotosite komt rechtstreeks overeen met de resulterende pixel, en dat zou een sprong in effectieve resolutie moeten betekenen in vergelijking met kleursensoren. En er is ook geen anti-aliasingfilter, dat de scherpte buiten de camera vergroot.
De resolutie van 40 megapixels lijkt misschien overdreven voor een camera die vooral documentaires en straatfotografen aanspreekt, maar door het toegevoegde detail heb je veel mogelijkheden om je foto's bij te snijden (dit compenseert voor het feit dat je deze camera waarschijnlijk met een prime-camera gaat gebruiken). lens).
We hebben enige tijd met deze camera doorgebracht, allereerst bij de onthulling van de camera's in Covent Garden in Londen en vervolgens tijdens laboratoriumtests en onze eigen schietexpedities. We zijn onder de indruk van zowel de detailweergave als het dynamische bereik en de verwerkingsruimte van de Leica M10 Monochrom en zijn sensor.
Een nadeel van een zwart-wit sensor is dat je de kleurkanalen niet kunt gebruiken om bepaalde tonen te versterken en donkerder te maken / Je kunt het blauwe kanaal in het beeld niet gebruiken om bijvoorbeeld luchten donkerder te maken omdat er geen afzonderlijke kleurkanalen. Bij het verwerken van de afbeelding is er echter iets nostalgisch om in wezen ouderwetse ontwijk- en brandtechnieken te gebruiken om de nadruk te verleggen en details uit de bestanden te halen. Dit is net zo relevant voor de zwart-witbeelden van vandaag als in de dagen van de film. De opnametechnologie is misschien veranderd, maar de essentie van zwart-witbeelden en compositie is dat niet.
Met dat in gedachten laten we hieronder zowel onbewerkte als bewerkte afbeeldingen zien. Net zoals een zwart-witfotograaf in het verleden zelden tevreden zou zijn met een 'gewone' donkere kamerafdruk, wilden we het potentieel van de DNG RAW-bestanden van Monochrom laten zien, niet alleen JPEG.webp's die rechtstreeks uit de camera komen.
De bovenstaande afbeeldingen waren allemaal rechtstreeks uit de JPEG.webp-bestanden van de camera. We hebben ook wat tijd doorgebracht met de DNG-bestanden van Monochrom om hun verwerkingsruimte te verkennen en enkele traditionele doka-technieken toe te passen om dit naar voren te brengen.
Leica gebruikt het generieke Adobe DNG-formaat voor de onbewerkte opname en DNG staat voor 'Digital Negative'. We denken dat dit de beste manier is om de onbewerkte bestanden van de Monochrom als 'negatieven' te beschouwen.
Op het eerste gezicht lijken ze niet beter of slechter dan de zwart-wit weergaven van andere camera's. In feite is de belichtingsmeting van de Monochrom archaïsch naar de huidige maatstaven, waarbij een meting wordt gereflecteerd door het eerste sluitergordijn in de camerabody. Zelfs in de 'multi-field'-modus wordt het sterk beïnvloed door heldere luchten bij buitenopnamen en wordt de belichting drastisch verminderd om te compenseren - in deze omstandigheden zijn de belichtingen rechtstreeks van de camera vaak veel te donker om direct te gebruiken.
Het voordeel is dat afbeeldingen nooit het risico lopen door uitbranden van hooglichten, en er is een enorme detaildiepte in de schaduwgebieden die u naar voren kunt brengen tijdens de onbewerkte verwerking - deze combinatie betekent dat de onbewerkte bestanden van de Monochrom zo dicht mogelijk bij de donkere kamer komen oude zwart-witfilms zoals je die waarschijnlijk krijgt met een moderne digitale camera.
Labotests
Voor deze vergelijking hebben we de laboratoriumtests van de M10 Monochrom vergeleken met die van drie rivalen met een vergelijkbare resolutie: de Leica SL2, Nikon Z 7 en Panasonic Lumix S1R.
Resolutie
Ondanks dat hij 'slechts' een 40 MP-sensor heeft ingepakt, slaagt de M10 Monochrom erin om evenveel fijne details op te lossen als de huidige oogst van 47 MP-camera's, en produceert hij marginaal duidelijkere beelden bij zijn maximale gevoeligheid.
Dynamisch bereik
Het dynamisch bereik van de M10 Monochrom is goed en komt grotendeels overeen met zijn Leica SL2-stablemate. Het is echter een beetje teleurstellend dat het dynamische bereik niet eens beter is gezien de voorkeur van de camera voor contrast boven kleur.
Signaal - ruis verhouding
Onze signaal-naar-ruis-test meet de beeldhelderheid, met name de verhouding tussen de feitelijke beeldgegevens die u wilt vastleggen, versus de beeldruis die u niet wilt, maar die onvermijdelijk zichtbaar zal zijn bij het fotograferen met hogere ISO-gevoeligheden. Hoe hoger de score bij een bepaalde ISO-gevoeligheid, hoe beter.
Hier presteert de M10 Monochrom bijna identiek aan de Leica SL2 en Nikon Z 7, en produceert hij indrukwekkend lage ruisniveaus over de hele ISO-gevoeligheidsschaal.
Vonnis
De Leica-afstandsmeter, in het digitale en autofocustijdperk, is zeker een verworven smaak - maar een die nog steeds een serieuze aanhang heeft. De Leica M10 Monochrom gaat nog een stap verder in dit specialisme door alleen in zwart op wit te fotograferen. De combinatie van een ouderwets scherpstelsysteem naast het alleen kunnen fotograferen in zwart-wit is echter vreemd aantrekkelijk.
Dit is een camera die het maken van foto's vereenvoudigt en u dwingt om u op één ding te concentreren. Het lijkt misschien een anachronisme, maar de Monochrom drijft je ertoe om beelden op een heel andere manier te zien, samen te stellen en te fotograferen. Het doet geen concessies aan beginners, en het is aan jou om de moeite te nemen om het onder de knie te krijgen. Dat alleen al zal de mening verdelen, maar niet zoveel als de prijs!
• Bestel de Leica M10 Monochrom vooraf bij B&H Photo
• Pre-order de Leica M10 Monochrom bij Adorama
• Bestel de Leica M10 Monochrom vooraf bij Park Cameras
• De beste Leica-camera's in 2022-2023
• De beste full-frame camera's in 2022-2023
• David Yarrow legt uit waarom zwart-wit het beste is
