Ja, je leest het goed: de Nikon 120-300mm f / 2.8E AF-S FL ED SR VR is een lens van $ 9.499 / £ 9.499 / AU $ 15.499 die elke cent waard is.
Hoe is dat mogelijk? Hoe kan een cameralens überhaupt net zoveel kosten als een kleine auto, laat staan zo een belachelijke prijs waard zijn? Hoe kan iemand met een gezond verstand bijna 10K betalen voor een lens als er zoveel goedkopere alternatieven zijn - het is tenslotte niet de bedoeling dat het "allemaal om het idee gaat, niet om de uitrusting"?
Nou, hier is het ding: niet alleen is de Nikon 120-300mm f / 2.8E een van de beste sportlenzen die we ooit hebben gebruikt, hij is ook uitzonderlijk voor dieren in het wild (hij is weliswaar een beetje kort, maar het kan ook een van de beste beste lenzen voor vogelfotografie onder de juiste omstandigheden) en het is een van de beste portretlenzen die er zijn.
• Nikon 120-300mm f / 2.8E AF-S FL ED SR VR-test
De bijna unieke brandpuntsafstand van 120-300 mm (alleen de Sigma 120-300 mm f / 2.8 DG OS HSM heeft hetzelfde bereik, maar niet dezelfde prestaties) creëert een uniek midden tussen de typische 70-200 mm f / 2.8 zoom en 300 mm f /2.8 telefoto-koppeling. En wat u ook fotografeert, dit opent een nieuw opnamebereik dat niet algemeen verkrijgbaar is.
Veel professionele portretfotografen gebruiken een 70-200 mm f / 2.8 als hun werkpaardlens, maar fotograferen bijna uitsluitend aan het langere uiteinde - ze kopen deze optiek niet om te fotograferen onder de 100 mm.
En sportfotografen leven bij dezelfde 70-200 mm-lens voor dekking op middellange afstand, maar dan is er een gapende kloof van 100 mm voordat ze hun telelens van 300 mm (of soms 400 mm, afhankelijk van de sport) kunnen bereiken, die vaak wordt gebruikt met een teleconverter.
Idem de natuurfotograaf, die vaak net iets meer bereik nodig heeft dan een 70-200 mm kan leveren, maar niet wil worden lastiggevallen met de onbuigzaamheid van een 300 mm prime. De nieuwe 120-300 mm f / 2.8E overbrugt deze aanzienlijke kloof met een brandpuntsoptie die absoluut perfect is voor opnamen in het middenbereik.
Dus, rechtvaardigt flexibiliteit alleen echt de prijs? Is de prachtige compressie en scheiding die portretfotografen kunnen bereiken bij het fotograferen boven de 200 mm echt een garantie voor een uitgave van bijna tienduizend?
Nou, eigenlijk, als je baan ervan afhangt dat je in het midden kunt schieten wat je anders niet zou kunnen, ja - die flexibiliteit alleen al zou het de aankoop waard kunnen maken. De 120-300 mm levert echter ook optisch uitstekende prestaties. Centrumscherpte is voortreffelijk, over alle brandpunts- en diafragmabereiken heen, hoekscherpte is uitzonderlijk consistent, er is geen sprake van franjes en er is minimale vervorming die alleen zichtbaar is als u niet fotografeert waarvoor deze lens is ontworpen.
De prestaties van deze lens zijn zo goed als primair dat het effectief een speciale 300 mm overbodig maakt; en als je bedenkt dat de Nikon 300 mm f2.8 G ED VR II AF-S $ 5.499 / £ 5.399 kost, lijkt dat prijskaartje ineens niet zo bizar - vooral als je kijkt naar de andere lenzen die dit effectief kan vervangen.
Aan het eind van de dag is het voor 90% van de fotografen geen lens - net zoals een macrolens, of een tilt-shift lens of een softfocuslens dat niet is voor 90% van de fotografen. Echter, voor de 10% waar het eigenlijk voor bedoeld is, is de Nikon 120-300mm f / 2.8E absoluut elke cent waard.
Beste telelens: zoomlenzen aan de bovenkant voor uw camera
De beste lenzen voor vogelfotografie
De beste lenzen voor portretten